เทใจ : EP4

1220 คำ
“น้องคะ พี่ลืมคีย์การ์ดไว้ในห้อง พี่ขออันสำรองไปเปิดได้ไหม” ฉันเอ่ยออกมาพร้อมฉีกยิ้มไปให้น้องอย่างเป็นมิตร น้องเดินมาหาตรงช่องกระจกบานเลื่อนเล็ก หน้าตาคล้ายรำคาญที่ฉันมารบกวนการนอนเล่นมือถืออย่างไรอย่างนั้น “ร้อยนึง” เสียงห้วน ๆ ดังขึ้นจากคนที่อายุน้อยกว่าตรงหน้า “?” “ผมจะเดินไปเปิดให้ ขอค่าเดินร้อยนึง” ตั้ง 100เลยเหรอ ปกติคุณป้าก็เปิดให้ฟรีนี่นา “ห้าสิบได้มะ” “แปดสิบ” “หกสิบแล้วกันนะน้อง” “เจ็ดสิบ” “หกสิบห้าก็ได้” “โห่พี่ พี่จนเหรอ ผมขอแค่ร้อยเดียวพี่ก็ต๊อต่อ” ไอ้เด็กอ้วนมันว่าฉันจน! ฉันอ้าปากพะงาบ ๆ ค้างไว้ไม่ได้พูดอะไรเพราะพี่เจรีบแย่งพูด “พี่ให้สองร้อย ไปเปิดเดี๋ยวนี้เลย” “ขอบคุณค้าบ ห้องไรครับพี่สุดหล่อ” “302” “ห้องนี้อีกละ ไม่พกคีย์การ์ดกันบ้างหรือไง” ไอ้เด็กอ้วนพูดขึ้นขณะที่กำลังควานหาคีย์การ์ด ห้องนี้อีกแล้วอะไรของมัน ฉันเพิ่งจะลืมคีย์การ์ดเป็นครั้งแรก เมื่อได้คีย์การ์ดแล้วน้องก็รีบขึ้นไปที่ชั้น 3 แล้วจัดการเปิดห้องให้ฉัน ซึ่งพี่เจก็ให้น้องไป 200บาทตามที่เขาได้ลั่นวาจาเอาไว้ “เล็ก ๆ น้อย ๆ ให้น้องมันไปเถอะ” พี่เจส่งยิ้มให้ แววตาของเขาดูฉ่ำแปลก ๆ พานให้หายใจไม่ทั่วท้อง พยายามข่มอาการขัดเขินของตัวเองในตอนที่พี่เจก้าวเขามาประชิดตัวฉัน “พี่เข้าไปข้างในได้ไหมอ่า อยากเข้าไปนอนเล่น” หน้าฉันร้อนผะผ่าว หากเข้าไปไม่น่าใช่การนอนเล่นเฉย ๆ แน่ น่าจะเล่นฉันนี่แหละ “ไม่ได้” เสียงทุ้มดังขึ้นมาจากในห้อง ทำให้ฉันสะดุ้งเฮือกไม่ทันได้ตอบพี่เจ รีบชะโงกหน้าเข้าไปก็พบว่าเป็นพี่ชายสุดหล่อของฉันเอง ที่เด็กมันบ่นว่าเปิดห้องนี้อีกแล้วก็คงพี่เอ็กซ์นี่แหละ! “ใคร?” พี่เจหน้าตาถมึงทึง เขามองหน้าฉันด้วยแววตาที่ดุดันน่ากลัว แขนของฉันถูกเขาบีบไว้แน่น “นี่แอลมีคนอื่นเหรอ” “ปล่อยแขนน้องกู มึงมีสิทธิ์ไรมาบีบแขนน้องกู” พี่เอ็กซ์พุ่งมาหาฉันแล้วดันมือพี่เจออก ก่อนที่จะลูบแขนของฉันที่ขึ้นรอยนิ้วให้อย่างนุ่มนวล “พี่ชายเหรอ” “เออ กูเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของแอล ดูบัตรประชาชนได้” พี่เอ็กซ์เป็นคนให้คำตอบ เขาเท้าสะเอวแล้วมองพี่เจตั้งแต่หัวจดเท้า “แฟน?” “ครับ ผมเป็นแฟนแอล” พอรู้ว่าพี่เอ็กซ์เป็นพี่ชาย พี่เจก็รีบยกมือไหว้อย่างนอบน้อม น้ำเสียงนุ่มนวลสุภาพมากทีเดียว “กลับไป กูจะอยู่กับน้อง” พี่เอ็กซ์มองไปทางบันไดก่อนจะออกปากไล่ “อ่า ครับ ขอโทษนะครับที่หึงจนเผลอทำแอลเจ็บ” หน้าตาเขาดูเสียดายที่ไม่ได้เข้ามาในห้องของฉัน แต่ก็ต้องยอมกลับไปก่อนอยู่ดี พี่เอ็กซ์ทิ้งกายลงที่ฟูก ส่วนฉันนั่งที่ตู้รองเท้า มองอีกฝ่ายที่ทำหน้าบูดบึ้งคงยังโมโหไม่หาย พี่เอ็กซ์รักและทะนุถนอมฉันมาตลอด มาเห็นคนอื่นทำฉันเจ็บแบบนี้ก็ย่อมหงุดหงิด “เขาทำแอลเจ็บเพราะหึงแอล แปลว่าเขารักแอลมากไง” ฉันเอ่ยขึ้นมาทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบ อีกอย่างคืออยากให้เขาคลายอารมณ์คุกรุ่นลง “จะเพราะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ พี่ไม่ชอบผู้ชายที่ทำร้ายผู้หญิง จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม” อ่า…ข้อนี้ฉันรู้ “คบกับมันมานานหรือยัง” พี่เอ็กซ์พยายามข่มอารมณ์ไว้แล้วถาม “ก็ประมาณปีนึง” “เคยมีปัญหากันใช่มะ” “ทำไมคิดงั้นอะ” ฉันย้อนถามกลับไปด้วยความสงสัย พี่เอ็กซ์ตั้งคำถามเหมือนมีคำตอบอยู่แล้ว หากเป็นอย่างนั้นก็น่าแปลกที่เขารู้ เพราะเขาไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าฉันมีแฟน “เดาเอา” เดาได้โคตรแม่น ฉันเงียบให้เขาซึ่งนั่นก็อาจจะเป็นการยอมรับอ้อม ๆ ว่าเคยมีปัญหากัน ก็เพิ่งจะกลับมาดีกันวันนี้นี่แหละ “พี่ไม่ค่อยชอบมัน มันดูไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่” พี่เอ็กซ์มองฉันด้วยแววตาเรียบนิ่งซึ่งดูจริงจังจนฉันต้องหลบสายตา “แต่แอลก็ต้องศึกษานิสัยใจคอเขาด้วยตัวแอลเอง พยายามมีสติและใช้ความคิดเยอะ ๆ” “ค่า…พี่เอ็กซ์ไม่มีแฟนสักคนล่ะ แอลว่าถ้าพี่เอ็กซ์มีแฟน พี่เอ็กซ์ต้องดูแลผู้หญิงคนนั้นดีมากแน่ ๆ” ฉันลองถามดู เพราะเขาโสดมานานมาก หน้าตาก็ดีแถมอยู่ในสังคมที่รายล้อมไปด้วยผู้หญิงสวย ๆ ซึ่งจะหาใครสักคนที่ตรงสเปกมาลองคบหาก็ไม่น่าใช่เรื่องยากอะไร “ไม่อยากมีแฟน…เออนี่รู้ยังว่าพ่อกำลังวางแผนจะต่อเติมร้าน” ฉันพยักหน้าให้เป็นคำตอบ รู้จากแม่มาบ้างแล้วว่าพ่อมีแผนขยับขยายร้านมากขึ้น พ่อฉันเป็นลูกครึ่ง ฉันและพี่เอ็กซ์ก็เลยเป็นแค่ลูกเสี้ยว “พ่อบอกว่าถ้าเสร็จแล้วจะให้พี่ไปช่วยที่นั่น” “แล้ว?” เห็นหน้าตาเครียด ๆ ของพี่ชายแล้วจึงถามกลับไป “ห่วงแกนั่นแหละยายแอล” ฉันชี้นิ้วเข้าหาตัวเองพร้อมทั้งเลิกคิ้วขึ้น มีอะไรที่น่าเป็นห่วง ฉันก็อยู่สุขสบายดี เช้าไปเรียนเย็นกลับห้องมีเงินซื้อข้าวจ่ายค่าหอ มีอะไรตรงไหนที่น่าเป็นห่วง “ถึงแอลจะเก่งกาจเอาตัวรอดได้ดีขนาดไหน แอลก็คือน้องสาวตัวน้อย ๆ ของพี่ อดห่วงไม่ได้หรอก” พี่เอ็กซ์ตอบ ฉันผลิยิ้มแล้วลุกจากที่นั่งไปนั่งที่พื้นข้างฟูก สวมกอดเอวพี่เอ็กซ์ไว้ “แอลดูแลตัวเองได้น่า และอีกอย่างกว่าพ่อจะต่อเติมร้านเสร็จ คงอีกเป็นปีนู่น จะรีบเครียดไปไหนเนี่ย” ฝ่ามืออบอุ่นวางบนศีรษะของฉันแล้วโยกไปมาเบา ๆ ฉันจึงต้องจับแขนเขาไว้ให้หยุดการกระทำ ชักเริ่มเวียนหัว “ว่าแต่ วันนี้นึกยังไงถึงได้มาหาแอล” นานน๊านจะมาหาฉันสักครั้ง “คิดถึงไง” “เอาดี ๆ” “ก็ว่าจะชวนออกไปกินข้าวสักหน่อย แต่นี่แอลอิ่มท้องมาแล้วใช่ป้ะ” “กินอีกได้ กระเพาะแอลใหญ่มาก ยังใส่อาหารลงไปได้อีกเยอะ” ฉันเอามือดึงเสื้อให้ตึงเพื่อโชว์พุงน้อย ๆ ของตัวเอง พี่ชายมาหาทั้งทีอย่างไรก็จะออกไปกินข้าวด้วย “ฮ่า ๆ แล้วแอลอยากกินไร” “อยากกินพวกยำแซ่บ ๆ” “อะได้ งั้นรออีกสักชั่วโมง เดี๋ยวพาไปกินที่ร้านชิลแถว ๆ นี้” ฉันพยักหน้ารับ จะไปกินที่ร้านชิลเพราะตัวเขาเองจะได้ดื่มด้วยน่ะสิ แต่ก็ดี พี่เอ็กซ์ได้กินได้ดื่มตามที่ชอบ ฉันเองก็ได้กินตามที่อยากกิน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม