หลังจากที่ทั้งคู่ทานอาหารเรียบร้อยแล้วก็นอนเล่นกันอยู่ที่โซฟาจนเผลอหลับไป สายลมตื่นขึ้นมาเพราะสัมผัสได้ถึงความร้อนจากคนตัวเล็กข้างกายจนต้องลุกขึ้นมา เขาใช้มือแตะไปที่หน้าผากเพื่อวัดไข้ก็ต้องตกใจเพราะเธอตัวร้อนอย่างกับไฟ หน้าของขนมนั้นแดงก่ำและมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า
สายลมเห็นแบบนั้นก็ยิ่งตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เขาเป็นห่วงเธอมาแต่เขาไม่เคยดูแลใครมาก่อนเลยในชีวิตเพราะเมื่อไหร่ที่คนในบ้านไม่สบายแม่เขาจะเป็นคนดูแลทั้งหมด เนื่องจากแม่ของเขาเป็นหมอเมื่อคิดได้ดังนั้นสายลมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแม่เพื่อขอความช่วยเหลือ
[ฮัลโหลจ้ะ]
“แม่ครับ”
[ว่าไงคะพี่ลมนึกยังไงถึงได้โทรหาแม่ครับ แล้วนี่วันหยุดทั้งทีไม่คิดจะกลับบ้านมาหาแม่บ้างเลยเหรอ]
“คือลมมีเรื่องจะขอความช่วยเหลือจากแม่หน่อยครับ”
[มีเรื่องอะไรหรือเปล่าลูก]
“พอดีแฟนลมไม่สบายแล้วลมไม่รู้ต้องทำยังไง”
[ห๊ะ แฟน!!! พี่ลมไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่] ร
