พ่ายรักมาเฟียร้าย(ดวงใจมาเฟีย)

ฝันเห็นงูใหญ่รัด ( Once upon a time, I dreamt about you)# 2

“พี่ปุณณ์คิดถึงจังค่ะ เมื่อไหร่จะมาหาตัวเล็กคะ พ่อกับแม่สบายดีไหมคะ”

(ถามเป็นชุดเลย ทุกคนสบายดีค่ะ ตัวเล็กละคะสบายดีหรือเปล่า พี่จะไปช่วงสิ้นปีนะ ช่วงนั้นบริษัทหยุดยาว ตัวเล็กอยากได้อะไรจากเมืองไทยหรือเปล่าคะ)

“เย้... ดีใจจังค่ะ แล้วพี่ปุณณ์จะมากับใครคะ มาคนเดียวหรือมากับคุณพ่อคุณแม่ด้วย?”

(พี่ไปคนเดียวค่ะ)

“พี่ปุณณ์เมื่อไหร่จะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาสักทีคะ เริ่มแก่แล้วนะ ตัวเล็กอยากเลี้ยงหลาน”

(พี่ชอบชีวิตโสดค่ะ ตัวเล็กก็รู้ผู้หญิงดีๆ สมัยนี้หายาก)

“หายากหรือไม่หากันแน่คะ ตัวเล็กว่าพี่ชายกลัวการแต่งงานมากกว่าค่ะ พี่ปุณณ์ควงผู้หญิงมีแต่คนสวยๆ ก็เลือกมาซักคนซิคะ”

(ไม่รู้จะเลือกใครดี อยากได้ทั้งหมด) ปุณณ์พูดพร้อมหัวเราะมมาตามสาย

“ตายแล้วพี่ชายของตัวเล็ก ทำไมโลภมากอย่างนี้คะ ตัวเล็กว่าคุณแม่คงปวดหัวเรื่องพี่ปุณณ์เป็นข่าวกับสาวไม่เว้นแต่ละวันมากกว่า” ปุณณ์พี่ชายของแป้งหอม เป็นหนุ่มหล่อที่มีข่าวฉาวไม่เว้นแต่ละวัน

(พี่ล้อเล่นจ้าตัวเล็ก ทำเสียงจริงจังไปได้ น้าหวานสบายดีหรือเปล่า แล้วเรื่องเรียนใกล้จบยังคะ)

“น้าหวานสบายดีค่ะ เรื่องเรียนตัวเล็กใกล้จบแล้วแต่ยังไม่อยากกลับไทยเลยค่ะ ว่าจะอยู่ทำงานที่นี่อีกปีหรือสองปีหาประสบการณ์ก่อน ตัวเล็กว่าจะไปสมัครงานกับแบรนด์ดังค่ะ แต่ไม่รู้จะเข้าได้หรือเปล่าเพราะเห็นเขาเล่ากันว่าเข้มงวดมากค่ะเรื่องรับพนักงาน ยิ่งไม่มีประสบการณ์แบบตัวเล็กไม่รู้บริษัทจะรับหรือเปล่า แต่ตัวเล็กจะลองยื่นใบสมัครดูค่ะ”

(แม่คงคิดถึงตัวเล็กน่าดู เห็นบ่นทุกวัน ว่ามีลูกก็เหมือนไม่มี ตัวเล็กกลับไทยเลยก็ได้นะคะ พี่จะเปิดร้านให้ ทุนเรามีอยู่แล้ว จะไปเป็นลูกจ้างให้เขาโขกสับทำไม)

“ขอตัวเล็กลองก่อนนะคะ ถ้าไม่ได้จะกลับไปเกาะพี่ชายเป็นปลิงเลยค่ะ”

(ดีเลยค่ะ จะได้กันผู้หญิงออกจากพี่ ตัวเล็กไปนอนได้แล้วนะคะ เดี๋ยวพี่จะเตรียมตัวเข้าบริษัทแล้ว พี่รักตัวเล็กนะคะ)

“ตัวเล็กก็รักพี่ปุณณ์ค่ะ เดี๋ยววิดีโอคอลหาใหม่นะคะ บาย...ค่ะพี่”

สองคนพี่น้องถึงจะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกัน แต่ทั้งสองก็สนิทกันมาก ปุณณ์เป็นพี่ชายที่หวงแป้งหอมมาก เพราะเขาเจ้าชู้เขาจึงระแวงผู้ชายทุกคนที่มาใกล้ชิดกับน้องสาวของเขา

หญิงสาวล้มตัวลงตอนก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราทันที แป้งหอมไม่คิดว่าเธอจะได้กลับเข้ามาในงานเลี้ยงของฟิโอน่าอีกครั้ง เธอยืนพูดคุยกับเพื่อนก่อนจะรู้สึกมีอะไรหนัก ๆ มารัดที่ขาจึงก้มลงไปมองดูก็พบดวงตาสีแดงกก่ำพร้อมลิ้นที่แลบออกมา...

เสียงนาฬิกาปลุก ส่งเสียงดังลั่นห้อง เช้าวันนี้เป็นเช้าที่แสนจะทรมาน ไม่อยากตื่นเลย แป้งหอมงัวเงียตื่นขึ้นมากดปิดนาฬิกา แล้วล้มตัวลงนอนต่ออย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว สามสิบนาทีต่อมาเสียงนาฬิกาก็ดังก้องขึ้นมาอีก

“เฮ้ย! งูบ้าอะไรเนี่ยขนลุกชะมัด ยัยแป้งหอมเธอหลงเสน่ห์เขาจนเก็บไปฝันงั้นเหรอ” แป้งหอมรำพึงรำพันถึงความฝันเมื่อคืนคนเดียว แถมงูตัวนั้นก็ดันหน้าตาเหมือนผู้ชายคนนั้นที่มาส่งเธอ บ้าไปแล้วน่า...แค่เพราะเขาหล่อติดตาแค่นั้น

“โอ้ยยย.... ฉันจะบ้าตาย ไม่อยากตื่นเลย หมอนจ๋าพี่ง่วงจัง แต่พี่ต้องไปโรงเรียน” แป้งหอมบ่นพึมพำเป็นหมีกินผึ้งอยู่คนเดียว ก่อนเดินไปอาบน้ำแต่งตัว เช้าวันนี้แป้งหอมใส่เสื้อสเวตเตอร์ลายขวาง สวมทับด้วยเสื้อกันหนาวแบบพอดีตัว เพราะอากาศค่อนข้างหนาวเย็น แมทช์กับกางเกงยีนส์ขายาวทรงสกินนี่ สวมรองเท้าบูท เธอไม่ลืมใส่แว่นตาที่เธอชอบใส่ประจำเพื่ออำพรางความสวย แค่นี้ก็ทำให้แป้งหอมสวยน่ารักสมวัยแล้ว

“น้าหวานคะแป้งหอมไปเรียนก่อนนะคะ เดี๋ยวเจอกันที่ร้านค่ะ”

“แป้งหอมทางนี้จ้า วันนี้แต่งตัวน่ารักจัง แต่แป้งหอมก็สวยทุกวันอยู่แล้วเนอะเดนนี่” ฟิโอน่าเอ่ยชมแป้งหอมจากใจจริง พลางบุ้ยปากถามไปที่เดนนี่

“ใช่ผมเห็นด้วยที่สุด คนอะไรก็ไม่รู้ สวยยิ่งกว่านางฟ้าก็คุณแป้งหอมนี่ละครับ ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนสวยครับ” เดนนี่หลงรักแป้งหอมตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอก็ไม่เคยให้เขาเป็นมากว่าเพื่อน เดนนี่ก็ยังพยายามตามตื้อตามจีบแป้งหอมต่อไป

“เวอร์ไปแล้วค่ะทั้งสอง ไปเข้าห้องเรียนกันได้แล้วค่ะ” แป้งหอมยื่นมือไปรับดอกกุหลาบแดงจากเดนนี่ อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเขาอุตส่าห์เอามาให้เธอ จะปฏิเสธก็สงสาร