อดีต คือ เรื่องราวที่ผ่านมาแล้ว และเวลาจะไม่พาย้อนให้กลับไปหามันอีก
ปัจจุบัน คือ โลกแห่งความเป็นจริง และเวลาจะพาให้เดินไปข้างหน้า ไม่ใช่เดินถอยหลังพากลับไปอดีต
‘อยู่กับปัจจุบันได้แล้วลีอาร์’
คำพูดของฮันเตอร์ยังคงดังก้องในหัว เวลาที่เธอเผลอนึกถึงเรื่องราวในอดีต จริงของเขา เธอควรอยู่กับปัจจุบันได้แล้ว
คนที่จดจำทุกอย่างได้ตั้งแต่อดีตจนถึงตอนนี้ มักเป็นคนที่…เจ็บปวดเสมอ
ลีอาร์เดินหลงมามุมหนึ่งของบ้านฮันเตอร์ ดวงตาคู่สวยมองหญิงวัยกลางคนที่กำลังยืนรดน้ำดอกไม้อยู่คนเดียว
“ดอกไม้สวยจังเลยนะคะ”
คนที่กำลังยืนรดน้ำดอกไม้หันไปมองเจ้าของเสียงใสเมื่อครู่
“คงผู้หญิงของคุณฮันเตอร์สินะคะ” หญิงวัยกลางคนพูดกับลีอาร์ด้วยรอยยิ้มใจดี
“ไม่ใช่หรอกค่ะ แค่…ของเล่นของเขา”
หญิงวัยกลางคนยิ้ม ก่อนจะหันไปรดน้ำดอกไม้ต่ออย่างทะนุถนอม
“ถ้าเป็นของเล่นของคุณฮันเตอร์ ก็คงเป็นของเล่นชิ้นแรกที่คุณฮันเตอร์พามาที่นี่
