ตอนที่ 24 เริ่มคุยบ้าง

1232 คำ

ตกดึก ร่างอรชรสวมใส่เพียงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนตัวโคร่ง ไร้เครื่องห่อหุ้มภายใน ลุกขึ้นจากเตียงนอนตรงไปยังระเบียงที่มีซีคิวยืนสูบบุหรี่ ทอดมองออกไปยังความมืดท่ามกลางแสงดาวริบหรี่ ความสว่างจากเสี้ยวดวงจันทร์ "ให้นอนไม่นอน" เรือนร่างสมบูรณ์แบบในชุดนอนสีกรม มองภายนอกช่างเป็นบุคลิกสุดจะอบอุ่นทว่านิสัยคนละแบบกับที่เธอเจอ น้ำเสียงเข้มบ่นเรียบๆ ยังคงยืนหันหลังให้ ส่วนฟารินยืนเกาะกรอบประตู เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า "ลองนอนแปลกที่เหมือนกันไหมล่ะจะได้รู้" น้ำเสียงหวานคล้ายประชดประชันแต่แฝงไปด้วยความเหนื่อยล้าเต็มที ร่างกายถูกใช้งานอย่างหนักแต่การนอนผิดสถานที่ทำเธอข่มหลับตาไม่ได้ "ฉันโตกว่าเธอ" "แต่การกระทำคุณ เหมือนเด็กเอาแต่ใจเนี้ยนะ" "หึ...ฉันไม่ได้ให้หลอกด่าฟรีๆแน่" นัยน์ตาคมมองไปยังเบื้องหน้า ปล่อยเสียงหัวเราะในลำคอ มือหนายกบุหรี่ขึ้นมาสูบพ่นควันปลิวตามสายลม เวลานี้ไม่รู้ทำไมถึงไม่รู้สึกโกรธแค้น ท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม