แกร๊ก!
"เฮ้ย!คุณเข้ามาในนี้ได้ไง" เสียงหวานร้องตื่นตกใจ แค่มือเอื้อมกดสวิตช์ไฟตอนเปิดประตูเข้ามา มาเฟียหนุ่มในชุดดำยืนอยู่ตรงหน้าต่าง เธอกลับนึกถึงแววตาคู่นั้นตรงมุมตัวอาคาร สองขาเรียวไม่กล้าขยับ เริ่มรู้สึกกังวลกับความคิดคนตรงหน้าไม่แสดงอาการใด
"เหมือนเธอจะชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่ว" แค่ขาสองแกร่งก้าวขยับ เธอเร่งถอยหลังอย่างกล้าๆกลัวๆชิดบานประตูเก่า
"หว่านเสน่ห์?"
"ผู้ชายร่ายล้อม....เนื้อหอมชะมัด" ร่างกำยำตรงปรี่เข้ามา สองมือใหญ่ค้ำประตูล็อคร่างอรชรไว้ในอ้อมแขน แสร้งก้มลงสูดหอมคอระหง เธอกับหดคอรู้สึกกลัวขึ้นมาหลับตาปี๋เบื่อนหน้าหนีไปอีกทาง
"ต้องการอะไรอีก ฉันจะรีบนอน"
"ง่วงพอดี" จู่ๆซีคิวผละตัวออก หมุนตัวเดินไปนั่งลงบนเตียงขนาดพอดีตัว ไล่ปลดซิบเสื้อแจ็คเก็ตพาดไว้หัวเตียง จึงได้เห็นข้างในว่าเป็นเสื้อยืดสีขาวแนบมัดกล้ามเนื้อใส่กางเกงยืดขายาวสีดำ
"นี่คุณ!เราจะให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ไม่ได้นะ"
