ตอนที่ 15 ถ้าขยับจะไม่ปราณี

1148 คำ

"ส่วนเธอมาตรงนี้" ซีคิวใช้ถีบเลื่อนเก้าอี้ทำงานมาด้านข้าง ส่งสายตาบังคับตวัดมองหน้าตักแกร่ง ด้วยใบหน้านิ่งเฉย "ตรงนี้?" ฟารินทำหน้าสีหน้าเลิกลัก มองสลับระหว่างตักแกร่งเช่นกัน ต่อให้จะเรื่องอย่างว่ากับเขามาแล้ว ใช่ว่าจะไม่รู้สึกเขินอาย ร่างกายชาแข็งทื่อตอนนั่งลง สองมือกุมเข้าหากันข่มความประหม่า ไม่ยักรู้ถึงความคิดคนด้านหลัง กลิ่นลมหายใจเจือปนบุหรี่ปะทะจมูกเล็ก ขยับฟุดฟิดเบาๆ "จะไม่กวนเวลาทำงานหรอ" "ไม่" "แต่ตัวฉันหนักนะ ขาคุณชาได้เลย" ข้ออ้างถูกจับยกขึ้นมาพูดสาระพัด เพียงเพราะถ้าให้อยู่ในท่าแบบนี้ มีหวังเธอได้อึดอัดตายเสียเอง "อืม" ดวงตากลมเลิกขึ้นมองบน เหมือนเขาจะไม่เข้าใจในประโยคที่เอ่ยบอกไป ใบหน้าหนาเบือกจ้องหน้าจอคอม กดเลื่อนอ่านผลอะไรบางอย่าง กดเคาะนิ้วพิมพ์ด้วยภาษาต่างประเทศ "ยะยาอะไร..." ตอนมือใหญ่เลื่อนเอาของออกจากลิ้นชัก แล้วเปิดกล่องออกพบเข็มฉีดยาหนึ่งหลอด เสียงหวานถามขึ้นต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม