บทที่11. ข้าเป็นหมอนะ

1707 คำ

“ขอบใจจ๊ะไลน์ร่า” อังค์เนสรู้สึกดีกับคำพูดของไลน์ร่ายิ่งนัก “เรารีบกลับกันเถิด...ฮิคกิกับท่านคาเรียลคงรอเราทานอาหารเย็นกันอยู่”             “เจ้าคะท่านหญิง”                        อังค์เนสลุกขึ้นจากน้ำหลังจากเช็ดตัวจนแห้งไลน์ร่าก็ช่วยสวมใส่เสื้อผ้าให้    ทั้งคู่เดินกลับมาที่กระโจมซึ่งตั้งอยู่ห่างจากกระโจมของคนอื่นๆ ในกองคาราวานแต่ก็ยังได้ยินเสียงร้องเพลงและแลเห็นกองไฟอยู่ไม่ไกลนัก             “ทะ...ทะ...ท่านอังค์เนส...ข้าย่างเนื้อแกะรอท่านแล้ว”             “ขอบใจจ๊ะฮิคกิ”  อังค์เนสเชื้อเชิญให้ทุกคนนั่งลงเพื่อรับประทานอาหารรอบกองไฟที่ฮิคกิก่อขึ้น คาเรียลนั่งอยู่ใกล้ๆ ส่งน้ำดื่มให้หญิงสาว ไลน์ร่าแบ่งขนมปังฮิคกิแต่ดูเจ้ายักษ์ใหญ่จะกลัวไลน์ร่าจนทำไหล่คู้ตัวงอ             “ท่านทานน้อยเหลือเกิน” อังค์เนสเอ่ยถามคาเรียลหลังจากที่สังเกตมานาน “ท่านไม่เคยให้ข้าตรวจดูเลยใช่ไหมว่าท่านป่วยด้วยโรคใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม