การเวลาผ่านไปมาเรียมยังคงใช้ชีวิตเรียบง่ายเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเธอใกล้เรียนจบแล้ว คนที่ดีใจและภูมิใจสุดๆ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขมิกาแม่ของเธอ
เพล้งง!! ชามกระเบื้องในมือของเขมิการ่วงหล่นลงกระแทกกับพื้นแตกกระจาย พร้อมกับร่างเล็กของเธอที่ทรุดลงไปกองกับพื้น หญิงสาวเริ่มขดเกร็งระบบหายใจของเธอเริ่มติดขัด แม้ว่าเขมิกาพยายามตะเกียกตะกายออกไปจากห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ เท่ารูหนู แต่เธอกับลูกสาวเรียกมันว่าห้องครัว พื้นที่บริเวณคอยหุงหาอาหารเลี้ยงชีพมาหลายปี
ฮึกก!! เขมิกาพยายามหายใจเข้าปอดลึกๆ แต่มันกลับทำให้เธอหายใจไม่ออก มือเล็กเรียวจับกุมไปที่หน้าอก เมื่อเธอรู้สึกว่ามันดันแน่นขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่การหายใจจะเริ่มติดขัด เขมิการู้ถึงโชคชะตาที่กำลังจะมาถึงใครเล่าจะรู้ว่าชีวิตของเธอ ตั้งแต่มีชยันต์เข้ามาพัวพันเขาคือผู้ชายคนแรกและคนเดียวที่นำพาความสุขมาให้ก่อนจะนำความทุกข์และหายนะมาสู่ตัวเธอ มหันตภัยอันเลว
