“ค่ะๆ”
พิชชาต้องรีบวิ่งขึ้นห้องทันที ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสื้อใหม่ที่เขาอยากได้นั้นเป็นตัวไหนกันแน่ โทรไปปรึกษานาถรดีก็ไม่รู้ เพราะไม่ได้เป็นคนไปซื้อให้ ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ช่วยคนก่อนที่ถูกไล่ออกมากกว่า
“ช่าคิดว่าตัวที่ยังไม่ตัดป้ายยี่ห้อนี่ล่ะค่ะพี่นาถ เพราะตัวอื่นๆ ตัดออกหมด ช่าเอาตัวนี้ไปแล้วกันค่ะ”
ถึงจะสรุปออกไปแบบนั้นสักแค่ไหน แต่ก็กันพลาดด้วยการเลือกไปอีกสามชุด รองเท้า ถุงเท้าหรือแม้แต่เน็กไทก็เอาไปสามเหมือนกัน จากนั้นก็หอบถุงวิ่งลงไปหารถทันที
ถึงจะใช้เวลากับลูกค้านานกว่าที่คิดไว้ตั้งครึ่งชั่วโมง ดนตร์ก็ยังไม่เห็นคนรถหรือผู้ช่วยเลขาคนใหม่โทรมารายงานตัวด้วยซ้ำ นั่นทำให้เดาได้ว่าน่าจะยังมาไม่ถึง ไม่รู้เพราะรถติดหรือเพราะอะไรกันแน่
ด้วยความที่มีเวลาน้อย เขาเลยเลือกที่จะเดินไปยืนรออยู่ใกล้ๆ ประตูร้านอาหาร ในใจก็ให้ขัดเคืองไม่น้อยหลังจากสองนาทีผ่านไป เพราะปกติไม่เคยเป็นฝ่ายจะต้
