กุ๊กไก่พยายามคิดในแง่ดีที่สุด เธอยังเชื่อว่าลูเซียโน่เป็นคนดี อีกอย่างเขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนจะคบใครไปเรื่อย ๆ ก็ไม่เห็นผิดอะไร
"เพื่อนบ้าไรวะ บีบก้นกันขนาดนั้น"
"แกก็ใส่ร้ายเกินเขาแค่วางมือเฉย ๆ ฉันไม่เห็นว่าเขาจะบีบก้นอะไรเลย"
"ฉันสังเกตมานานแล้ว เขาบีบก้นจริง ๆ" ลูกเกดยืนยันคำพูด
"นี่สนใจเขาขนาดนั้นก็ไม่จีบเลยวะ"
"ไอ้บ้าใครสนใจเขากัน"
"ไม่สนใจจะคอยมองคอยสังเกตเหรอวะ"
"ฉันก็แค่หันไปเจอไม่ได้ตั้งใจ"
"อย่ามาแก้ตัว เมื่อกี้ยังบอกว่าสังเกตเขาอยู่เลย เบื่อคนปากแข็ง"
"ไม่คุยกะแกแล้ว จะจับคู่ฉันกับคุณสมชายอยู่เรื่อย"
"เขามีไรไม่ดีวะ คนแบบเขาหายากจะตาย"
"เพื่อนไม่ชอบคนเจ้าชู้แกก็รู้" ลูกเกดตอบ
ในขณะที่กุ๊กไก่กำลังจะสาธยายความดีของลูเซียโน่ ตาโตๆ ของเธอพลันเบิกกว้างอย่างตื่นเต้นสองมือเขย่าลูกเกดไม่หยุด
"ตายแล้ว ๆ แกยัยฝนอะไรนั่นออกมาตามพี่โน่แล้วมั้ง หวาย ๆ รถไฟชนกันจนได้ ดูซิพี่
