บทที่ 17

1568 คำ

กุ๊กไก่พยายามคิดในแง่ดีที่สุด เธอยังเชื่อว่าลูเซียโน่เป็นคนดี อีกอย่างเขายังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนจะคบใครไปเรื่อย ๆ ก็ไม่เห็นผิดอะไร "เพื่อนบ้าไรวะ บีบก้นกันขนาดนั้น" "แกก็ใส่ร้ายเกินเขาแค่วางมือเฉย ๆ ฉันไม่เห็นว่าเขาจะบีบก้นอะไรเลย" "ฉันสังเกตมานานแล้ว เขาบีบก้นจริง ๆ" ลูกเกดยืนยันคำพูด "นี่สนใจเขาขนาดนั้นก็ไม่จีบเลยวะ" "ไอ้บ้าใครสนใจเขากัน" "ไม่สนใจจะคอยมองคอยสังเกตเหรอวะ" "ฉันก็แค่หันไปเจอไม่ได้ตั้งใจ" "อย่ามาแก้ตัว เมื่อกี้ยังบอกว่าสังเกตเขาอยู่เลย เบื่อคนปากแข็ง" "ไม่คุยกะแกแล้ว จะจับคู่ฉันกับคุณสมชายอยู่เรื่อย" "เขามีไรไม่ดีวะ คนแบบเขาหายากจะตาย" "เพื่อนไม่ชอบคนเจ้าชู้แกก็รู้" ลูกเกดตอบ ในขณะที่กุ๊กไก่กำลังจะสาธยายความดีของลูเซียโน่ ตาโตๆ ของเธอพลันเบิกกว้างอย่างตื่นเต้นสองมือเขย่าลูกเกดไม่หยุด "ตายแล้ว ๆ แกยัยฝนอะไรนั่นออกมาตามพี่โน่แล้วมั้ง หวาย ๆ รถไฟชนกันจนได้ ดูซิพี่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม