บทที่ 20

1612 คำ

ลูกติดของสามีคนนี้นับเป็นหนามยอกอกของเธออย่างแท้จริง ยิ่งเห็นท่าทางสนิทสนมของลูเซียโน่กับลูกเกดแบบนี้เธอยิ่งใจคอไม่ดี น้ำฝนจะทำยังไงถ้ายัยลูกเกดแย่งลูเซียโน่ไปจริง ๆ  คุณนายขจีลากน้ำฝนให้เดินนำหน้าลูกเกดและลูเซียโน่ ในขณะที่เด็กสาวมองชายหนุ่มน้ำตาคลอยิ่งเห็นลูกเกดจับมือเขาไม่ปล่อยเธอยิ่งเสียใจ "คุณสมชายไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะคะ" ปากก็ขอร้องแต่มือลากเขามาแล้วโดยไม่สนใจว่าเขาจะตกลงหรือไม่ "พี่คิดว่าเกดจะไม่ต้องการคำตอบแล้ว เห็นลากมาไม่เกรงใจแบบนี้" "ก็ใครใช้ให้คุณโผล่มาล่ะ ฉันไม่มีเวลาไปตามยัยกุ๊กนี่คุณนี่แหละตัวโตมีไรจะได้ช่วยกันทัน" "อ้อ มีประโยชน์ถึงพามาว่างั้น" "แน่ล่ะ"  ลูกเกดยิ้มหวาน ไม่ปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดสักนิด "ว่าแต่ว่าภาษาญี่ปุ่นใครสอนเกดมา อย่าให้เขาสอนอีกนะขอร้อง" ลูกเกดยักไหล่ สองคนเดินไม่เร็วนักเดินไปคุยกันไปอย่างสนิทสนม จนคนของคุณกวินต้องหยุดฝีเท้าเพื่อรอพวกเขา น้ำฝนเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม