ตอนที่4 ผู้ชายขายน้ำ #1
1110 คำ
ตอนที่4 ผู้ชายขายน้ำ #1
กรุงเทพ…
หลังจากการเสียชีวิตของเจอรามี่ ฉันเริ่มหางานทำไม่ใช่เพราะขัดสนเรื่องเงินทอง ทว่ามันเป็นไปเพื่อทำให้ฉันมีอะไรทำจะได้คลายเหงา และเลิกคิดฟุ้งซ่านในเรื่องไม่เป็นเรื่อง ลืมบอกไปอีกอย่าง ฉันหันมาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งที่เปิดหลังสูตรให้ผู้มีงานประจำได้ไปเรียบในช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ แต่ฉันเลือกที่จะเรียนผ่านระบบทางไกลผ่านดาวเทียวถึงเวลาก็จะเข้าไปสอบตามระยะเวลาที่มหาวิทยาลัยกำหนด จึงมีหลายต่อหลายครั้งที่ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพ
ฉันตัดสินใจซื้อคอนโดฯเอาไว้ใช้เป็นที่พัก มันสะดวกสบายและปลอดภัยกว่าไปหาเช่าที่พักจากสถานที่ซึ่งฉันไม่คุ้นเคย การเดินทางมาในเมืองหลวงบ่อยครั้งทำให้ฉันสนิทกับเพื่อนคนหนึ่ง
นางชื่อ…โซฟี
โซฟีเป็นหนึ่งในสมาชิกของเฟสบุ๊คในสมาคมเมียฝรั่ง แรกๆ เรานัดเจอกันที่ร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่งด้วยการที่พูดคุยกันถูกคอ ความสัมพันธ์ของพวกเราจึงพัฒนาไปเรื่อยๆ
“ลูซี่แกจำนังลาล่าได้มั้ย”
โซฟี่เบ้ปากหลังพูดถึงเพื่อนคนหนึ่งในสมาคม ฉันเคยเจอกับลาล่าครั้งหนึ่ง นางเป็นผู้หญิงตัวดำปากหนา ไฮไลท์อยู่ที่นางได้ผัวเป็นชาวเยอรมันอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม หุ่นล่ำหน้าตาดี จึงไม่แปลกที่หลายต่อหลายคนจะอิจฉานาง และโซฟี่ก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
“อืม จำได้ทำไมหรอ” ฉันใช้ส้อมตักส้มตำปูม้าเข้าปาก
“เดี๋ยวนี้นะนางโพสรูปผัวลงเฟซทุกวัน อัพสเตตัสเกือบทุกชั่วโมงบางวันมีไลท์สดโชว์ผัวอีกตะหาก”
“แล้ว…”
“หมันไส้ย่ะ ทีผัวคนเก่านะนางแทบจะซุกเอาไว้ในห้อง ก็ไอ้ผัวคนนั้นมันอ้วนไงหน้าตาก็เหมือนกับพวกโจรใต้บ้านเรา แต่พอได้ผัวเด็กคนนี้นางเลยโชว์เต็มที่” โซฟีกระดกเบียร์เข้าปาก
“ก็นางมีผัวหน้าตาดีก็ต้องโชว์เป็นธรรมดา”
ฉันอมยิ้มเมื่อเห็นหน้าของโซฟี ถึงแม้ว่านางจะชอบเมาท์เรื่องคนโน้นคนนี้ให้ฟังอยู่บ่อยๆ หากลึกๆ แล้วนางก็ไม่ได้เป็นพิษเป็นภัยต่อใคร สามีของโซฟีเป็นคนอังกฤษได้ข่าวว่าเป็นนักธุรกิจที่ต้องเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ แรกๆ โซฟีจะติดตามสามีนางไปด้วย ทว่าพอเดินทางมากเข้าอีกทั้งยังไปในที่เดิมๆ นางจึงขออยู่บ้านดีกว่า
“ฉันไม่ได้อิจฉานางนะ แค่หมันไส้เฉยๆ แกเข้าใจใช่ป่ะ”
ฉันพยักหน้ารับ
“แล้วสามีเธอละไปหลายวันเลยเหรอคราวนี้”
“ใช่ เห็นว่าคราวนี้มันจะไปเป็นเดือน บางทีฉันยังแอบอดสงสัยไม่ได้นะว่ามันมีลูกมีเมียซุกไว้ที่โน้นหรือเปล่า ว่าไม่ได้นะแกเห็นมีข่าวกันเยอะแยะไป”
“อ้าวก็ถ้ากลัวแบบนั้น ทำไมเธอไม่ตามเขาไปละ”
“ฉันเหนื่อยขี้เกียจเดินทาง ตามไปก็ไม่ค่อยได้เที่ยวหรอกมันเอาฉันไปไว้ที่ห้องพักแล้วตัวเองก็ไปทำงาน วันๆ แก่วอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม น่าเบื่อ”
โซฟียักคิ้วบุ้ยปากให้ฉันหันไปมองชายหนุ่มคนหนึ่งที่ผ่านโต๊ะของเราไป เขาเป็นชายวัยกลางคนรูปร่างหน้าตาดี แต่กายภูมิฐานดูสะอาดสะอ้าน
“หล่อว่ะแก รูปร่างหน้าตาแบบนี้สเปคฉันเลย นี่ถ้าได้เป็นผัวสักคืนแม่จะเลียยันไข่”
โซฟีกระซิบกระซาบเบาๆ
“เขามากับเมีย เลิกฝันไปเถอะ”
ฉันหันมาบอกเพื่อนหลังจากมองตามร่างสูง จนชายหนุ่มคนนั้นไปนั่งลงยังโต๊ะของเขาที่มีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ก่อนหน้า
“มากับเมียแล้วไงยะ ฉันไม่ได้บอกว่าจะแย่งมาทำผัวสักหน่อย แค่จะยืมมาเป็นคู่นอนเท่านั้นย่ะ”
ฉันรินเบียร์ที่พ่องไปเติมลงในแก้วของโซฟี
“นี่พูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วคันยิบๆ เมื่อวันก่อนแกฉันได้ของดีมากินนึกแล้วยังปลื้มปริ่มไม่หาย”
“อะไรของเธอของดีที่ว่าเนี่ย”
“แหม ก็ผู้ชายไงยะ เมื่อคืนก่อนที่เธอจะมากรุงเทพสองสามวัน ฉันไปเที่ยวผับพอผับปิดกำลังกรึ่มได้ทีก็เลยขับรถไปตรงแหล่งที่พวกผู้ชายเขาขายกัน ลูซี่เอ้ย! มีแต่หล่อๆ ล่ำๆ ทั้งน้าน ฉันก็เลยตัดสินใจหิ้วไปคนหนึ่งลีลาเทพมาก ฉันล่อนจนปวดเอวไปหมด”
โซฟีทำสีหน้าสุดฟิน ก่อนหน้านี้ฉันพอจะทราบถึงพฤติกรรมการบริโภคผู้ชายของนางมาบ้าง หลังจากพวกเราสนิทกันนางก็ชอบเล่าถึงการร่วมรักกับสามี รวมไปถึงบรรดากิ๊กของนางให้ฉันฟัง โซฟีเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูงมากคนหนึ่ง อันที่จริงก็คงไม่ต่างกับฉันมากนัก หากจะต่างกันก็คงเป็นที่ฉันมักจะใช้วิธีการช่วยตัวเองมากกว่าการออกไปร่วมหลับนอนกับผู้ชายแปลกหน้าแบบนาง
“มันมีที่แบบนั้นในกรุงเทพด้วยเหรอ”
“มีสิจ๊ะแม่สาวน้อย สนใจมั้ยล่ะคืนนี้ฉันจะพาไปตระเวนราตรีเมืองกรุงเอง”
โซฟีขันอาสาด้วยสีหน้าเต็มอกเต็มใจอย่างที่สุด
“ฉัน… เอ่อ” ฉันอึกอัก
“โถ แม่สาวน้อยของฉัน ผัวก็ตายไปตั้งนานละถ้าเธอจะหาความสุขใส่ตัวบ้าง ผัวของเธอที่ตายไปมันคงไม่ลุกขึ้นมาจากหลุมเพื่อตำหนิเธอหรอกย่ะ เชื่อฉันชีวิตคนเรามันไม่ได้ยืนยาวสักเท่าไหร่หรอก หาความสุขให้กับตัวเองซะบ้าง”
“ตอนนี้ฉันยังไม่ค่อยอยากเรื่องอย่างว่า”
ฉันบอกในสิ่งที่ไม่ค่อยตรงกับใจสักเท่าไหร่ ความจริงก็คือฉันกลัวความสัมพันธ์กับคน กลัวไปต่างๆ นานา ที่ผ่านมาจึงใช้อุปกรณ์เซ็กส์ทอยเป็นตัวช่วยบำบัดความต้องการทางเพศของตัวเองตลอดมา
“เอางี้ เดี๋ยวฉันพาเธอไปดูก็ได้ ถูกอกถูกใจแล้วค่อยว่ากันอีกทีถือซะว่าเปิดหูเปิดตา โอเค้”
โซฟีทำไม้ทำมือประกอบ
“เออๆ ก็ได้” ฉันรับคำส่งๆ ไป
เม้นให้กำลังใจนักเขียนน้องใหม่หน่อยนะคะท่านผู้ชม
- ผู้เขียน
