ตอนที่1 ฉันชื่อลูซี่…

811 คำ
ตอนที่1 ฉันชื่อลูซี่… ชื่อเดิมที่พ่อแม่ตั้งให้คือชื่อสาลี่ ชีวิตในวัยเด็กเติบโตมาจากครอบครัวชนชั้นรากหญ้า เรียนหนังสือในโรงเรียนวัดใกล้บ้าน ในจังหวัดแถบภาคเหนือของประเทศไทย พออายุสิบแปดปีก็เหมือนชะตาชีวิตเล่นตลก หลังจากจบมัธยมศึกษาปีที่หกก็ได้ผัวฝรั่งจากการเป็นแม่สื่อแม่ชักของญาติห่างๆ เวลานั้นครอบครัวของฉันกำลังตกที่นั่งลำบาก พ่อที่เคยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการหาเงินหาทองเข้าบ้านเกิดล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน แม่ก็เจ็บกระเสาะกระแสะด้วยมีโรคประจำตัวรุมเร้า ฉันจึงตัดสินใจเอาผัวตั้งแต่บัดนี้น พอได้สามีฝรั่งก็เลยเปลี่ยนชื่อซะใหม่ให้อินเทรนด์ว่า…ลูซี่ ผัวของฉันชื่อเจอรามี่ เขาเป็นชาวฝรั่งเศสอายุหกสิบปลายๆ ฐานะดี ถึงแม้ว่าจะได้ผัวตั้งแต่เด็กแต่ฉันก็ไม่มีลูกเพราะสามีชาวฝรั่งเศสเป็นหมัน สำหรับหลายๆ คนอาจเป็นเรื่องใหญ่ แต่ไม่ใช่กับฉันแน่นอน ฉันเป็นผู้หญิงผิวขาวสูงประมาณ158เซนติเมตร นมโตก้นใหญ่ ผิดกับบรรดาเมียฝรั่งคนอื่นที่เคยเห็น อันที่จริงฉันรูปร่างฉันอวบอิ่มมีน้ำมีนวลตั้งแต่ย่างเข้าวัยสาว เจอรามี่เป็นคนตัวใหญ่ลงพุงเหมือนพวกฝรั่งสูงวัยทั่วไป ดีหน่อยที่มันไม่ใช่คนขี้เหล้าเมายา เจ้าชู้หรือชอบทุบตีเมียเหมือนพวกฝรั่งบางคนที่ฉันเคยได้ยินเพื่อนๆ ในกลุ่มสมาคมเมียฝรั่งเล่าลือกัน การได้สามีที่มีอายุห่างกับหลายสิบปีไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนักสำหรับฉัน แรกๆ อาจต้องมีการปรับตัวบ้างด้วยเชื้อชาติ วัฒนะธรรม การใช้ชีวิต รวมไปถึงช่องว่างของอายุ แต่พอพยายามปรับตัวเข้าหากันได้ ชีวิตมีความสุขสบายดี เข้าขั้นดีมากกว่าเพื่อนในวัยเดียวกัน ราวฟ้ากับเหว แม้จะเป็นเด็กผู้หญิงบ้านนอกคอกนาการศึกษาไม่ได้สูงส่งอะไร แต่ฉันก็รักนวลสงวนตัวเพิ่งจะมาเสียความสาวให้กับสามีในคืนวันส่งตัวเข้าหอนี่แหละ มีใครอยากฟังประสบการณ์เสียพรหมจรรย์ของฉันบ้าง คืนนั้นหลังจากพิธีการทุกอย่างเสร็จสิ้น ฉันนั่งตัวเกร็งอยู่บนเตียง เคยได้ยินมาจากเพื่อนสาวบางคนว่าตอนเสียพรหมจรรย์ครั้งแรกมันจะเจ็บมาก บางคนเล่าโอเว่อร์ถึงขนาดว่าเดินไม่ได้กันเลยทีเดียว หลังจากโดนทะลวงเหยื่อพรหมจรรย์ขาดสะบั้น “กลัวเหรอดาร์ลิ่ง” เจอรามีเข้ามานั่งข้างๆ ฉัน เขายิ้มจนเห็นฟันขาวแทบทุกซี่ ฉันพยักหน้ารัวๆ ยอมรับว่าในใจตอนนั้นนึกกลัวขึ้นมาจับใจ “ไม่ต้องกลัว มันไม่เลวร้ายนักหรอ รับรองว่าเธอจะมีความสุขกับมัน” สามีของฉันพยายามปลอบใจ โชคดีอย่างหนึ่งของฉันคือเจอรามี่พูดภาษาไทยได้คล่องมาก เขามาทำงานอยู่ในประเทศหลายปีกระทั่งพูดไทยได้ชัดแจ๋ว “มีคนเคยบอกฉันว่ามันเจ็บมาก” นึกแล้วก็ขำตัวเอง แต่ตอนนั้นฉันพูดกับสามีไปแบบนั้นจริงๆ แน่นอนว่าเขาหัวเราะออกมาเบาๆ มองหน้าฉันด้วยสายตาเอ็นดู “มันไม่เจ็บดาร์ลิ่ง และคุณจะชอบมัน” เจอรามี่ปลดเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่อยู่ออกทีละชิ้นละชิ้น ทั้งที่ไฟในห้องหอของเรายังเปิดสว่างจ้า ตอนนั้นฉันนั่งหลับตาพริ้ม ใจเต้นตุ๊มตุ๊มต่อมต่อม เหงื่อแตกเต็มหน้าทั้งที่แอร์ในห้องเย็นฉ่ำ อ้อลืมเล่าไป! งานเลี้ยงฉลองงานแต่งของพวกเราจัดขึ้นที่โรงแรมหรูที่สุดในตัวจังหวัด แขกเหรื่อในงานเป็นคนในหมู่บ้านรวมถึงข้าราชการในท้องที่ วันนั้นพ่อแม่ของฉันยิ้มหน้าบานแทบไม่หุบ ที่ลูกสาวคนเดียวได้ดิบได้ดีมีผัวรวย เป็นที่เชิดหน้าชูตาช่วยพ่อตาแม่ยายปลูกบ้านหลังใหญ่ ด้วยการที่งานแต่งจัดขึ้นในโรงแรมสามีของฉันเลยจัดแจงให้เข้าหอในห้องสวีทของโรงแรม “รูปร่างคุณสวยมากดาร์ลิ่งของผม” ฉันสะดุ้งเมื่อมือสากของเขาข้างหนึ่งลูบคลำหน้าอกของฉัน ตอนแรกบอกเลยว่ารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว แต่พอเขาบีบคลึงหัวนมไปมาความรู้สึกอื่นมันก็มาแทนที่ ฉันไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำว่าเขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเมื่อไหร่ พอตัวเองกล้าที่จะลืมตามองฉันก็เห็นเขาแก้ผ้ายืนอยู่ตรงหน้า ท่อนเอ็นของเขาพองตัวใหญ่โตอยู่ห่างจากใบหน้าของฉันไม่ถึงคืบ ตอนนั้นหัวใจฉันเต้นแรงมาก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม