“อิ่มแล้วค่ะ” เธอกินไปได้แค่ครึ่งเดียว หมับ! แต่แขนเล็กก็ถูกคว้าไว้
“อาบน้ำเสร็จก็คงต้องใส่ชุดเมื่อวานไปก่อน น้องขนเสื้อผ้าของตัวเองไปหมดเลย” นี่เขาต่อว่าเธอหรือเปล่า...ลำธารคิดในใจเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอทำอะไรผิด ถ้าเธอทิ้งไว้แม้แต่ชิ้นเดียวแบบนั้นสิถึงเรียกว่าผิด
“ไม่เห็นเป็นไรนิค่ะ เดี๋ยวก็กลับแล้วค่อยไปเปลี่ยนก็ได้” ลำธารเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ พูดจบก็ปัดมือเขาออกจากแขน หัสวีร์ยกยิ้มมุมปากมองตามแผ่นหลังเนียน เธอกวาดเสื้อผ้าที่พาดอยู่ที่พนักเก้าอี้เข้าห้องน้ำไปทุกชิ้น และช่วงเวลาที่ลำธารกำลังอาบน้ำ หัสวีร์ก็ลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมาและออกจากห้องไป ไม่นานเขาก็กลับมาแต่ตัว ลำธารก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอกวาดตามองหา กระเป๋าสะพาย เมื่อเจอแล้วเธอกลับหาโทรศัพท์ไม่เจอ “พี่เห็นโทรศัพท์น้องมั้ย”
“ไม่แน่ใจ คงล่วงอยู่ในรถมั้ง” เขาพูดพร้อมกับยกถาดอาหารไปวางไว้ที่อ่างล้างจาน และทั้งสองก็ชวนกันเดินออกจ
