บทที่ 21 อีด้านของทุกคน

1661 คำ

..ฉันเดินขึ้นมาบนห้อง พร้อมกับปิดประตูลงกลอน ตั้งแต่ฉันมาอยู่กับแม่ แม่ก็เอาแต่บอกกับฉันให้จับพี่พจน์ "เอาตรงๆฉันไม่ได้รักเขาหรอก แต่ทำไปเพราะอยากทำหน้าที่ลูกที่ดี อยากเป็นลูกที่ดีให้แม่ภูมิใจ แม่สั่งอะไรก็ทำ เพราะพ่อก็ทิ้งฉันแล้ว" "ยังไงดีล่ะที่จริงฉันเรียนจบ" แต่ฉันบอกเขาว่าเรียนไม่จบ ไม่อยากเป็นคนดีไง อยากเป็นคนเลวในสายตาของทุกคนไปเลย ในเมื่อมีแต่คนคอยบงการ ชีวิตของตัวเอง แต่เลือกอะไรไม่ได้สักอย่าง "ทำไมชีวิตฉันถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย" ทำไมฉันไม่เคยได้รับความรักจากใครเลย แม้แต่กับพ่อหรือแม่ที่มีก็เหมือนไม่มี ชีวิตของฉันโครตเฮงซวยย "ตอนที่ฉันอยู่เมืองนอก ฉันก็ทำงานหาเงินเอง หลอกผู้ชายบ้าง ก็เงินไม่พอนี่ค่าครองชีพก็สูงพ่อส่งเรียนก็จริง แต่ไม่เคยให้ค่ากินค่าอยู่" "ส่งแต่ค่าเทอม พ่อบอกว่าค่ากินหาเอาเอง ที่ฉันควงผู้ชายไปทั่ว ก็เพราะ หลอกเอาเงินมันไง" พอมันจะกินฉัน แล้วฉันไม่ไห้มันก็ท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม