บทที่ 8 ก็แค่ของเก่า

1670 คำ

"เทนกูเริ่มได้กลิ่นความรักลอยมาละ" " อืมกูก็คิดงั้นสวยสะบัดนี่ขนาดแต่งตัวธรรมดาไอ้คุณสิงห์มันยังแทบจะจับกินเลยน่ะ " " เฮียแม่งซุ่มวะ " " เออกูได้ข่าวว่าเขาพึ่งมาเป็นผู้จัดการในไร่ได้ไม่กี่วันเนี่ยมึงดูตอนไอ้คุณสิงห์พูดสิเฮียเค้าโอบขนาดนั้นไม่ต้องพูดก็รู้แล้วมั๊ยอาการหวงออกแรงเชียวเฮียเรา " "ถ้ามีก็ดีสิวะไร่เราจะได้มีนายหญิงตัวจริง ซะทีเบื่อพวกเหลือบไรที่มันจ้องจะงาบคุณพจน์ตามเกาะเป็นปลิงเลย " " อืมเนอะ " ทั้งสองคุยกันอย่างออกรสออกชาติ " เอ้านี่มัวแต่คุยกันลูกค้าเต็มร้าน " "อ้าวเจ้ฟองไปไหนมาอดเห็นผู้จัดการไร่คนใหม่เลยสวยแบบดารานางแบบเลยล่ะ " " ขนาดนั้นเชียว " " อืมพี่แถมคุณสิงห์มองตาไม่กระพริบเลยอ่ะ " " เออเรื่องของเจ้านาย เราไปทำงานต่อกันได้แล้ว " แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป " คุณจะไปไหนต่อไหมผมจะพาไป " ยังไม่ทันที่พิ้งกี้จะพูดอะไรเสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของพจน์ก็ดังขึ้น " ฮัลโห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม