ขณิกาทำหน้ายุ่งงงแล้วงงอีก และก็ไม่ได้คำตอบ พร้อมกันนั้น แววตาคู่คมกร้าวของชายร่างสูงใหญ่ข้างกายปะทะกับลูกน้องคนสนิทของนายหัวฟาร์มองุ่น ก็คงจะไม่ใช่เรื่องแปลก... สำหรับคนเกลียดกันเข้ากระดูก
“พาย... อาไปส่งไหม?”
“พายไปกับคุณวิทย์ได้ ไม่เป็นไรค่ะ พายไปนะแม่” ปลายเสียงบอกคุณแม่ยังสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเล็ก แล้วนั่งยองลงฝังจมูกลงบนแก้มแม่อย่างแสนรัก ประสาลูกสาวช่างอ้อนมาแต่ไหนแต่ไร
ลูกกลับมามีความสุข คุณแม่คงมีความสุขมากกว่า...
“ตั้งใจทำงาน ขับรถดี ๆ ลูก ไปได้แล้วล่ะ” กนิษฐาไม่ลืมหันไปบอก “ฝากยัยพายด้วยนะคะคุณวิทยา”
“ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมดูแลคุณพายอย่างดี หมวดพินเทียบไม่ติด” คนคุยโม้เหมือนเจ้านายเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ ของสองสาว
ขณิกาต้องเดินวกกลับไปบอกเพื่อนของเธอที่รออยู่ให้ล่วงหน้าไปก่อน เธอคงจะต้องไปกับวิทยา เมื
