ชุดรับแขก เตียงนอน ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง และสิ่งอื่นๆ ในห้องนอนของรัมภาดายังคงถูกจัดเก็บไว้เหมือนเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เพราะเป็นความต้องการของมารดาเธอ ซึ่งยังทำใจไม่ได้กับการสูญเสียบุตรสาวเพียงคนเดียว
ซึ่ง... การันต์ก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ กลิ่นหอมจางๆ ที่เขาคุ้นเคยแม้จะผ่านไปนานเกือบปีแล้ว แต่เขายังจดจำมันได้เสมอ และคงคิดถึงสุดหัวใจ
ผู้หญิงคนเดียวที่หวังจะร่วมหัวจมท้ายกันจนแก่เฒ่า ต้องมาพบชะตากรรมอันน่าอนาถ แม้คนร้ายจะถูกจับดำเนินคดี แต่บัดนี้ก็ได้รับการประกันตัวไปแล้ว หรือต่อให้ต่อสู้จนชนะคดี บทลงโทษที่โพธิ์ทองจะได้รับก็ไม่สาสม ตราชั่งแห่งความยุติธรรมมักลำเอียงเสมอ
ชายหนุ่มนั่งลงบนเตียงนอนที่เคยใช้ร่วมกับเธอ เขาเข้ามาในห้องนี้เพื่อรำลึกถึงผู้ที่จากไปบ่อยครั้ง ไม่รู้ว่าเพราะความผูกพัน ความคิดถึง หรือหน้าที่ในฐานะคนรัก แต่มันก็ทำให้ปล่อยวางเรื่องนี้ไม่ได้สักที ไม่รู้ตัวเองเหม
