วาปีเข้าโรงพยาบาลก่อนวันกำหนดคลอดจริงสามวัน เพราะเธอตัวคนเดียว จึงต้องขออนุญาตทางโรงพยาบาลให้พักที่นั่นเสียเลย ไม่ว่าจะคลอดก่อนหรือหลังกำหนด หรือจะคลอดในวันที่แพทย์ระบุไว้ อย่างน้อยก็วางใจได้ว่าทั้งเธอและลูกจะปลอดภัย “ไม่เป็นไรแน่นะวาว น้ากับเด็กๆ อยากไปหาวาวนะ” น้ำเสียงของปานสิตางค์สั่นเครือมาตามสาย “น้าแป้นคะ อย่าลำบากเลยค่ะ ตอนนี้วาวอยู่โรงพยาบาล ปลอดภัยหายห่วงค่ะ ไว้หลานคลอดแล้ววาวจะส่งรูปไปให้ดูนะคะ” “แต่น้า...” “น้าแป้นคะ วาวขอโทษที่ทำให้น้าแป้นไม่สบายใจ แต่วาวไม่เป็นไรจริงๆ อีกอย่างวาวกลัวว่า ถ้าคนที่ตามดูอยู่เขารู้ความเคลื่อนไหว และตามมา...” “มันก็นานแล้วนะวาว เขาน่าจะปล่อยวาวได้แล้ว” “คนอย่างเขา... ถ้าไม่ได้สิ่งที่อยากได้ เขาจะไม่มีวันยอมยุติความตั้งใจหรอกค่ะ” เธอรู้ดีกว่าใคร ถึงแม้จะอยู่ด้วยกันไม่กี่เดือน แต่มันเ