“เรามาทำข้อตกลงกันดีไหมคะ” สาวน้อยลุกจากตัวเขา และลงมานั่งข้างร่างสูง ก่อนจะมองหน้าพลวัตด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความซุกซน
“ข้อตกลงอะไร” พลวัตเหลือบมองแก่นกายที่ยังคงลุกชูชันก็หยิบหมอนอิงมาปิดมันไว้
“ข้อตกลงเรื่องของเราค่ะ”
“เราเหรอ?” เขายกคิ้วสูงและทำหน้าสงสัย แต่ปากก็ยิ้มออกมา เพราะชอบใจในคำนั้นอย่างบอกไม่ถูก
“ใช่ค่ะ อะไรๆ มันจะได้ชัดเจนขึ้น”
“หนูเป็นคนคิดข้อตกลง หรือเฮียคิด” เขาถามให้แน่ใจ เพราะกลัวว่าจะเสียเปรียบเด็กผู้หญิงที่มีความคิดคาดเดาไม่ได้อย่างเธอ
“เราค่ะ หนูไม่เอาเปรียบเฮียหรอกค่ะ” ของขวัญพูดแทงใจดำคนฟังเข้าเต็มๆ
“โอเค! ว่ามาเลย”
“ของหนูมีแค่ไม่กี่อย่างค่ะ อย่างแรก... ถ้าเฮียคิดจะจริงจังกับหนูจริงๆ ก็ช่วยทำอะไรให้มันชัดเจนกว่านี้นะคะ ถึงหนูจะเป็นแค่หลานสาวของแม่บ้าน แต่หนูก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเฮียคิดจะทำอะไรกับหนูก็ทำ เป็นผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิง ตกลงไหมคะ”
