“รายงานอะไรครับ” เขาถามกลับไปเสียงขรึม ทำให้หอมจันทร์ค้อนสามีเสียวงใหญ่
“รายงานที่สั่งยังไงล่ะคะ” ข้อดีของการมีสามีเป็นอาจารย์และสอนเธอด้วยคือเขาสั่งให้เธอทำรายงานหรือทำอะไรเขาก็ติวให้เธอ หาตำราให้เธอ จะเรียกว่าลำเอียงก็ไม่เชิง เพราะเขาก็แบ่งปันให้นักศึกษาคนอื่นเช่นกัน เธอเองก็ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนๆ มีตำราหรือแนวข้อสอบดีๆ ก็จะแชร์ให้เพื่อนๆ ได้อ่านเหมือนกัน นั่นทำให้เธอรู้สึกว่าไม่ได้ทำผิดกับเพื่อนมากนัก แค่โกหกเรื่องสถานะของเธอกับอาชวินก็แค่นั้นเอง
เขามองภรรยาสาวที่วันนี้สวมชุดนักศึกษาพอดีตัวแล้วหน้าบึ้งเล็กน้อย ด้วยความที่มัวแต่ทำกิจกรรมรัก ลืมเอาชุดนักศึกษาที่ยังอยู่ในเครื่องปั่นแห้งออกมาตาก ทำให้เธอต้องกลับไปสวมใส่ชุดนักศึกษาที่เขาคิดว่าเสื้อมันพอดีตัวจนเกินไป ทำให้เห็นอกอวบอิ่มอย่างชัดเจนกับกระโปรงทรงเอที่มันก็สั้นแค่เข่า แทนที่จะเป็นกระโปรงจีบรอบยาวกรอมเท้าที่เขาให้เธอสวมใส่หลังจากแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว
“จะให้อาจารย์ช่วยเรื่องรายงานเหรอ” เขาเอ่ยถาม
ประโยคนั้นทำให้เธอค้อนให้อีกวง
“แต่งตัวแบบนี้น่าจับตีก้นเสียให้เข็ด” เขาพูดอย่างคาดโทษ
“ก็ใครกันล่ะคะไม่ยอมให้ลงจากเตียง ซักผ้าเอาไว้ไม่ได้ตากกันพอดี”
“จะพาไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ก็ไม่ยอมไปซื้อ”
“โหย... พี่วินจะให้หอมสวมเสื้อผ้าโดยไม่ซักเหรอคะ”
“แล้วมีอะไร” เขาเปลี่ยนเรื่องถามเสียงขรึม
“เรื่องรายงานน่ะค่ะ หอมมาเอาตำรากับอาจารย์ไงคะ อาจารย์ช่วยเอาตำราที่บอกว่าจะให้หอม ออกมาให้หอมด้วยค่ะ” เธอเอ่ยขึ้น เป็นการขอความช่วยเหลือเขากลายๆ พร้อมด้วยสีหน้าออดอ้อนที่ทำให้เขามองนิ่ง
เขากำลังอารมณ์ค้าง อารมณ์ค้างเรื่องอะไรน่ะเหรอ ก็อารมณ์ค้างเรื่องที่กำลังคิดถึงเธออยู่นี่แหละ
อาชวินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะหลงใหลเด็กสาวซึ่งเป็นภรรยาของเขาถึงขนาดนี้
เขารู้สึกได้ว่าอารมณ์ของตัวเองเดือดพล่านทุกครั้งที่ได้เห็นภรรยาสาว
“อาจารย์ช่วยหอมแล้ว แล้วหอมล่ะจะช่วยอะไรอาจารย์บ้าง” เขาจ้องตาเธอ สีหน้าและแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเขาทำให้เธอถึงกับตาโต
“พี่วิน”
“ครับ”
“อะไรกันคะ” เธอกระซิบเสียงเบาลง หน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู ด้วยว่ากลัวใครจะมาได้ยินเข้า
“จะเอาตำราก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน ช่วยอาจารย์ให้เสร็จก่อน” ประโยคของเขาทำให้เธอยิ่งหน้าแดงก่ำหนักขึ้นไปอีก เอาเถอะเขาถือไพ่เหนือกว่า
“แล้วอาจารย์จะให้หนูช่วยอะไรเหรอคะ” เธอประชดกลับ อาชวินจึงดึงเธอมากอดรัดบนตักอุ่นๆ
“ช่วยให้อาจารย์หายทรมานไง” เขาซุกไซ้เข้าหาซอกคอหอมกรุ่น น้ำหอมกลิ่นนี้เขาเป็นคนเลือกให้เธอใช้ด้วยตัวเอง มันเป็นน้ำหอมกลิ่นโปรดของเขา เธอใช้ทีไรทำให้เขาตื่นตัวเสียทุกครั้งที่ได้สัมผัสใกล้ชิด
แม้แต่ชุดชั้นในทั้งบราเซียร์และแพนตี้ตัวน้อยๆ ที่เธอสวมใส่อยู่ก็เป็นอาภรณ์ที่เขาเลือกให้แทบทั้งสิ้น ด้วยว่าเขานั้นอยากให้เธอสวมใส่อย่างที่เขาต้องการ และเธอเองก็ไม่ได้เรื่องมากเขาซื้ออะไรให้ใส่เธอก็ใส่อย่างไม่เกี่ยงงอน
“อาจารย์คะ เดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็นเข้า” เธอไม่คิดว่าเขาจะดึงเธอมากอดจูบแบบนี้ คิดว่าเขาอาจจะแค่ยั่วแหย่เธอเล่นเท่านั้นเอง
“พักกลางวันไม่มีใครเข้ามายุ่งวุ่นวายในห้องส่วนตัวของพี่หรอก” เขาเปลี่ยนสรรพนามเรียกขานกับเมียตัวน้อยในอ้อมแขนของตัวเอง ไม่ลดละความพยายามที่จะจูบไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่นและติ่งหูเนียขาวเนียนของเธอ ในขณะที่มือหนาบีบเคล้นทรวงอกนุ่มหยุ่นอวบอิ่มที่เขาคิดว่ามันยั่วยวนปากร้อนของเขาให้เข้าไปซุกไซ้ดูดรวบเสียเหลือเกิน
เธอเริ่มพ่ายแพ้ต่ออารมณ์การปลุกเร้าของสามี ไม่ช้าร่างน้อยแต่แสนอวบอิ่มก็เริ่มที่จะอ่อนปวกเปียกอยู่ในวงแขนแกร่ง เธอรู้แน่แล้วว่าไม่รอดจากมือของเขาและตัวเธอเองก็แทบจะยินยอมพร้อมใจไปกับเขา
“ไหนดูสิว่าเมียพี่เยิ้มขนาดไหนแล้ว” เป็นประโยคที่ทำเอาเธอเสียวซ่านเสียเหลือเกินในเวลานี้ เขาสอดแทรกนิ้วแกร่งเข้าในร่องเสียวของเธอพลางขยับเบาๆ ซอยเข้าซอยออกจนเธอหยาดเยิ้มและหลุดเสียงครวญครางออกมา
“เสียงดังเดี๋ยวใครก็ได้ยินเอาหรอก” เขากระซิบเหมือนแกล้งเธอ เป่าลมเบาๆ ที่ริมหูเล็กๆ ทำเอาเธอต้องรีบยกมือขึ้นอุดปากตัวเองเอาไว้
ร่องสวาทอันแสนหยาดเยิ้มของเธอถูกแทนที่ด้วยแก่นกายชายที่สอดเสียบเข้ามาจนล้ำลึกมิดเม้น ทำให้สั่นระริกด้วยความเสียวซ่านสุดใจ ร่องรักถูกชำแรกครั้งแล้วครั้งเล่าจนหยาดความรักหลั่งรินท่วมท้นในซอกกายสาว
เธอหอบหายใจสะท้าน ให้เขากอดรัดแนบอกอยู่จนลมหายใจเป็นปกติ ก่อนที่จะจัดเสื้อผ้าเข้าที่ให้เรียบร้อย
“ตำราล่ะคะ” เธอเอ่ยถามด้วยใบหน้าแดงก่ำ ยังหอบสะท้านอยู่น้อยๆ ก่อนที่อาชวินจะหยิบตำรายื่นให้ภรรยาสาว
“หาข้อมูลเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตประกอบด้วยนะส่งอีเมล์ให้ทันสัปดาห์หน้าล่ะ” เขาเอ่ยบอกลูกศิษย์สาวคนสวยที่อยู่ในฐานะภรรยาสาวแสนรักของตัวเอง พอเธอยื่นมือไปหยิบตำราขนาดใหญ่ เขาก็ดึงตำราหนีก่อนจะคว้ามือเธอเอาไว้ ดึงเธอเข้าไปหาแล้วบดจูบเธออย่างดูดดื่ม
“พี่วินน่ะ” เธอดิ้นอึกอัก ก่อนจะโดนเขาปล้นจูบไปอีกครั้ง
“ปากหวานมากๆ เมียใครก็ไม่รู้” เขายิ้มใส่ตาเธอ ทำเอาคนมองถึงกับตาโตกับอาการหยอกล้อของเขาซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เพราะปกติแล้วเขาจะขรึมอยู่เป็นนิจ แถมยังเป็นคนพูดน้อยอีกด้วย
“แล้วเจอกันเย็นนี้นะ” เขาบอกเมียสาวที่แอบย่นจมูกใส่
“เจ้าค่ะ” เธอรับคำคล้ายประชดก่อนจะเดินออกมาจากห้องทำงานของเขา สะดุ้งสุดตัวเมื่อเจอเข้ากับอาจารย์คนหนึ่งเดินสวนออกมาจากมุมตึก
“สวัสดีค่ะอาจารย์” เธอยกมือไหว้ก่อนจะรีบปลีกตัวออกมา ดีนะที่อาจารย์หนุ่มคนดังกล่าวไม่มาตอนที่เธอกับอาชวินกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่ ไม่อย่างงั้นคงความแตกเป็นแน่
กลับไปเย็นนั้น อาชวินก็มาป้วนเปี้ยนอยู่กับเนื้อตัวของเธอ สรุปว่าไม่ได้ทำรายงานจริงๆ อย่างที่คิด แต่โดนเขาอุ้มไปที่เตียงนอนกว้างแทน ตามด้วยประโยคที่ว่าเขาจะช่วยเธอทำรายงานเอง
เธอพยักหน้ารับ ก็เอากับเขาสิ ไม่พยักหน้ารับเขาก็กวนอยู่นั่นแหละ ที่สำคัญก็คือเขาจะให้ตำราเล่มหนาเตอะเธอมาทำไม ในเมื่อเขาพร้อมพลีชีพที่จะทำรายกงานให้เธอจนเสร็จสิ้นเช่นนี้
ร่างสูงเพรียวแข็งแรงอุ้มร่างภรรยาตัวน้อยแต่แสนอวบอิ่มไปที่เตียงนอนกว้าง เขาวางเธอลงอย่างแผ่วเบา สัมผัสทะนุถนอมจนเธอต้องคล้อยตามเสียทุกครั้ง
ร่างของเธออ่อนปวกเปียกตั้งแต่ที่เขาล้วงมือเข้ามาสัมผัสร่างกายของเธออย่างถ้วนทั่วแล้ว
ริมฝีปากของเขาจูบไซ้เล้าโลมเธออีกครั้ง จากใบหน้าหวานหยดลงไปเรื่อยๆ พร้อมด้วยอุ้งมือใหญ่ทั้งสองเคล้นคลึงเนินอกอวบอิ่มอย่างเมามัน
เขาจัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจากเรือนกาย พร้อมกับปลดเสื้อผ้าของเธอออกเช่นกัน เรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอทำให้เขาหายใจหอบแรงเต็มไปด้วยความปรารถนา
ความอวบอิ่มของโหนกนูนกลีบผกากรองแสนสวยของภรรยาสาว ทำให้อารมณ์ของอาชวินยิ่งพลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น เขาเริ่มใช้นิ้วกระตุ้นอารมณ์สาวบริเวรเนินสวรรค์ของเธอในทันที
นิ้วแกร่งที่สัมผัสกับเนินสวาททำให้เธอสะดุ้งด้วยความเสียวซ่าน ริมฝีปากน้อยร้องครวญครางออกมาไม่ขาดสาย
ร่องสวรรค์ของเธอกำลังมีหยาดน้ำหวานแย้มเยิ้มที่ปลดปล่อยออกมาให้ปากร้อนๆ ของอาชวินดูดกลืนด้วยความหิวกระหาย เขาบดจูบเธอไปทั่วสรรพางค์กาย ทั้งเนินอวบเนินอกสลับกันไปมาทั้งสองข้าง พร้อมด้วยตวัดลิ้นไปกับซอกขาด้านใน
ท้องไส้ของเธอปั่นป่วนไปหมด เธอเกร็งด้วยความเสียวซ่าน เขาทำให้เธอต้องหลุดเสียงครวญครางออกมาไม่เป็นส่ำ