แซ่บสยิว

9

เธอได้เรียนมหาวิทยาลัยเอกชนชั้นนำของประเทศ และได้ย้ายมาอยู่คอนโดมิเนียมส่วนตัวใจกลางกรุงฯ ที่ทันสมัยและมีระบบความปลอดภัยดีเยี่ยม ราคาเหยียบร้อยล้านบาท เพราะบิดามารดานั้นต้องเดินทางบ่อย จึงอยากให้บุตรสาวสะดวกสบายที่สุดในการเดินทาง

ขนิษฐาไปเรียนด้วยจิตใจเหม่อลอย คิดถึงแต่เมฆหมอก เธอติดต่อเขาไม่ได้ ลุงยศที่กลับมาจากต่างจังหวัดบอกว่าเมฆหมอกไม่ได้ติดต่อมาเช่นกัน ทำให้เขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ความคิดถึงเขาอยากให้เขามาโอบกอดสัมผัสแนบชิด ทำให้เธอต้องซื้ออุปกรณ์มาดับความต้องการของตัวเอง

ดุ้นปลอมขนาดพอเหมาะที่เธอสั่งซื้อมาจากอินเตอร์เน็ต ถูกสอดเข้าไปในกลีบบุปผาแล้วซอยเข้าออกเป็นจังหวะระรัว

เธอร้องครางเสียงหลงด้วยความเสียวซ่าน มือน้อยกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มเอาไว้ เคล้นคลึงและเขี่ยยอดถันจนแข็งเป็นไต

“อ๊า... พี่หมอก พี่หมอจ๋า” เธอครวญครางในขณะที่ระลึกถึงชายผู้เป็นรักเดียวและรักแรกของตัวเอง ชายที่ได้ความสาวไปจากเธอ ยิ่งคิดถึงความน่ารักและรสสวาทของเมฆหมอก ก็ยิ่งทำให้เธอเกร็งกระตุก เสร็จสมคาดุ้นปลอมได้อย่างรวดเร็ว

เสียงกริ่งหน้าห้องพักที่ดังขึ้นทำให้ขนิษฐาที่เพิ่งเสร็จกิจกามชะงัก เธอยังหอบหายใจสะท้าน คิดว่าคงเป็นสาวใช้มาทำความสะอาดห้องพักให้เหมือนเคย เธอจึงยังมีดุ้นปลอมปักอยู่ในร่องสวาท ทำให้ความปรารถนาของเธอยังคงมีอยู่อย่างมากมาย คิดว่าให้สาวใช้ทำความสะอาดไป และจัดอาหารให้เธอด้วย ส่วนเธอก็จะช่วยตัวเองต่อยกที่สอง

เธอเดินหนีบขาไปที่ประตู หนีบขาเอาไว้แน่นเพราะไม่อยากให้ดุ้นปลอมหลุดไปจากร่องสวาทของตัวเอง แต่พอเปิดประตูออกไปเท่านั้นแหละ เธอไม่ทันส่องตาแมวว่าใครกันแน่มากดกริ่ง ก็ทำให้เธออ้าปากค้าง

ผู้ชายตรงหน้าคือเมฆหมอก เขาจริงๆ ด้วย แล้วเขามายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไรกัน

“สวัสดีครับคุณขนิษฐา ผมอาจารย์เมฆหมอก อาจารย์ที่ปรึกษาของคุณ ผมพักอยู่ห้องฝั่งโน่นครับ ยินดีที่ได้รู้จักคุณนะครับ”

“คะ!!!” เธอหลุดอุทานออกมา ยังไม่ทันได้เชิญเขาเข้ามาในห้อง หรือไล่ให้เขากลับไปก่อน เขาก็เดินเข้ามาในห้องพักของเธอเรียบร้อยแล้ว แถมยังช่วยปิดประตูให้เธออย่างเสร็จสรรพ

“ผมเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาที่ติดต่อกับคุณทางไลน์ก่อนหน้านี้ คุณเป็นหัวหน้าห้อง ต่อไปคุณก็ต้องติดต่อกับผมบ่อยๆ” เธอไม่ได้อยากเป็นหัวหน้าห้อง แต่ถูกยัดเยียดตำแหน่งนี้ให้ จำได้ว่าติดต่อกับอาจารย์ก่อนหน้านี้ แต่เธอไม่ได้สนใจว่าอาจารย์ชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร รู้แค่ว่าเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ได้ไลน์มาก็แอ็ดไลน์ไปคุยกันคร่าวๆ เท่านั้น และอาจารย์ก็บอกว่าจะมาหา เธอก็รับปากไปแบบไม่ได้คิดอะไร ไม่คิดว่าจะเป็นเมฆหมอก

“ไม่คิดจะเอาเครื่องดื่มมาให้ผมหน่อยเหรอครับ” เขาเอ่ยถามขณะมองหน้าเธอด้วยความคิดถึง เธอยังคงมองเขาอย่างงงๆ อึ้งๆ ลังเล และมีอะไรอีกหลายอย่างที่อยากถาม แต่ขนิษฐาก็รีบตั้งสติ ไปนำกาแฟมาเสิร์ฟให้เขา ที่นี่มีเครื่องชงกาแฟสำเร็จรูป เธอจึงไม่ได้ลำบากอะไรในการไปนำกาแฟรสอร่อยมาเสิร์ฟให้เขาดื่ม

“พี่หมอกเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาเหรอคะ” เอ่ยถามแล้วหน้าแดง นึกถึงตอนที่เธอได้อยู่กับเขาที่คฤหาสน์ก็ทำเอาเธอถึงกับเยิ้ม ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด แต่การเดินไปเดินมาแบบนี้ทำให้ดุ้นปลอมที่เธอหนีบเอาไว้กับร่องมันลื่นเหลือเกิน ทำเอาต้องหนีบขาสุดๆ จะให้ดุ้นปลอมหลุดร่วงลงมาให้อับอายขายหน้าในตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด

“ใช่ครับ พี่รอทางมหาวิทยาลัยเรียกเข้าไปสอนอยู่ ลุงยศเลยขอให้พี่ไปดูแลบ้านให้หนูขิมระหว่างที่ไม่มีใครอยู่” เธอจำได้ว่าเขาปลอมมาเป็นกระเทยในคราแรก บิดามารดาและทุกคนติดโควิด เลยต้องยอม เพราะยศยืนยันนอนยัน เอาหัวเป็นประกันว่าหมอกนั้นไว้ใจได้ ด้วยว่าฉุกละหุกบิดามารดาเลยยอมเพราะท่านก็ไม่ไว้ใจญาติๆ ด้วยกันเอง มีแต่คนจ้องจะฮุบสมบัติหรือกอบโกยเอากับท่าน บิดามารดาเคยบอกว่าญาติๆ นี่แหละตัวดี เป็นบุคคลที่สร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้มากกว่าคนนอกเสียอีก แถมยังชอบมารบกวนเงินทองมากกว่าคนนอกเสียอีก เพราะคนนอกยังเกรงใจกันบ้าง แต่ญาติบางคนนี่ไม่เกรงใจกันเลย และไม่คิดด้วยว่ากว่าที่เขาจะหาเงินหาทองได้ มันก็เหนื่อยสายตัวแทบขาดเหมือนกัน ไม่ใช่เห็นเขามีเงินเยอะๆ แล้วจะหยิบยืมจะขอกันง่ายๆ โดยไม่ทำงานทำการอะไร

“เป็นอะไรหรือเปล่า” ประโยคคำถามของเมฆหมอกทำให้ขนิษฐาถึงกับหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู จะบอกเขาไปได้ยังไงว่าเธอคิดถึงเขาจนต้องช่วยตัวเองแบบนี้

ขนิษฐาไม่กล้าตอบ เมฆหมอกจึงจ้องเธอไม่วางตา

“ทำไมเดินหนีบขาแบบนั้นล่ะ” เขาถามซ้ำ คนที่อับอายเหลือเกินได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมตอบ ทำให้เมฆหมอกเริ่มเห็นว่าสาวน้อยของเขามีอาการผิดสังเกต

เขาเห็นหยาดน้ำรักไหลซึมหยาดเยิ้มออกมาจากหว่างขาของเธอ นั่นทำให้เขารู้ในทันทีว่าเธอทำอะไรอยู่ก่อนที่เขาจะมากดกริ่งห้องพักของเธอ

“หนูขิมครับ” ประโยคเรียกขานของอาจารย์หนุ่มทำให้ขนิษฐาสะดุ้ง ก่อนจะรับคำหน้าแดงก่ำ

“คะ เอ่อ... พี่หมอกมีอะไรคะ”

“ไหนเดินกางขาให้พี่ดูหน่อยสิครับ อย่าเดินหนีบขาเอาไว้แบบนั้นสิ” เขารีบเอ่ยบอกสาวน้อยของเขา

“ไม่เอ่อ ไม่ได้ค่ะ คือหนูขิม” ขนิษฐาอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าของเมฆหมอก

“ไม่ต้องอายพี่หรอกครับ พี่รู้แล้วว่าหนูขิมทำอะไรอยู่

“พะ... พี่หมอกรู้แล้วเหรอคะ” ขนิษฐาเอ่ยถามอย่างตกใจ รู้สึกอายที่เขารู้ว่าเธอกำลังช่วยตัวเองอยู่

เธอตัดสินใจถลกชุดซีทรูที่สวมใส่อยู่ขึ้นเหนือเอว ด้านล่างไร้แพนตี้ตัวน้อยปกปิดเนินอวบอูมเอาไว้ เผยให้เห็นส่วนสงวนที่เขาได้เคยเชยชิมและเชยชมบดเบียดกระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างแนบชิดสนิทเนื้อ

เมฆหมอกจึงได้เห็นว่าส่วนกลางของเธอนั้นกำลังคาบคาดุ้นหลอมอันโตอยู่ ตรงปลายโคนของดุ้นปลอมนั้นมีจะงอยสีสดยื่นออกมา ส่วนหน้าขาของเธอในเวลานี้คือหยาดน้ำรักที่ไหลหยาดเยิ้มออกมา

เมฆหมอกเห็นแล้วถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความกระหาย เขาหายหน้าไปหลายวันใช่ว่าไม่คิดถึง เขาคิดถึงเธอใจแทบขาดรอนๆ

“พี่หมอกคะ” เธอเรียกเขาเสียงสั่นๆ ทำให้เขาได้สติจากภวังค์อันแสนวาบหวามของตัวเอง

“ว่าไงครับ” น้ำเสียงของเมฆหมอกแหบพร่าเหลือเกิน วันนั้นที่เขาจากมาไม่ได้ลาเพราะผู้เป็นลุงแจ้งว่าบิดามารดาของเธอกลับมาแล้ว เขาซึ่งไม่ได้ปลอมตัวเหมือนวันแรกที่เข้าไปเลยต้องระเห็จออกมาแทบจะทันที

“ตั้งแต่วันนั้นหนูขิมก็ไม่รู้เหมือนกันคะว่าเป็นอะไร แต่หนูขิมเอ่อ... ชอบให้ อยากให้” เธออึกๆ อักๆ

“ชอบให้อะไรครับ” เมฆหมอกเอ่ยถามต่อ เขารู้สึกว่าหว่างขาของเขากำลังเจ็บร้าวและพองตัวอย่างรุนแรง

“อยากให้พี่หมอกทำแบบนั้นอีกค่ะ กระแทกในร่องหนูขิมแรงๆ โยกอยู่บนตัวหนูขิม จนหนูขิมเสร็จคาดุ้นของพี่หมอกน่ะค่ะ” เด็กสาวบอกเสียงสั่นๆ หน้าแดงๆ ทำเอาคนฟังถึงกับท่อนเนื้อแข็งขึงอย่างรุนแรง

แบบบนี้เขาเรียกว่าเด็กมันยั่ว เมฆหมอกบอกตัวเองด้วยความกระหาย ลิ้นหนาแตะริมฝีปากแล้วเลียเบาๆ

อาจารย์หนุ่มไม่พูดเปล่า ร่างสูงเพรียวเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของลูกศิษย์สาวที่เคยมีสถานะเป็นเจ้านายสาวของเขาอยู่หลายวัน เขาสัมผัสความอวบอูมของเนินสวาทนั้นเล่นอย่างแสนคิดถึง แล้วจับดุ้นปลอมนั้นฝังเข้าไปในร่องสวาทของหล่อนอีกรอบ

ขนิษฐาสนองความต้องการของตนเองและผู้มาเยือนโดยการนั่งยองๆ ลงตรงพื้น ปล่อยให้เขาขยับมือซอยดุ้นปลอมเข้าออกอยู่แบบนั้นตามอำเภอใจ ทำให้เธอเสียวซ่านจนต้องซี้ดปากออกมาด้วยความสยิวซ่าน