บทที่ 10
(หมูหวาน)
ไลน์ คานทองประดับคริสตัล
B : คืนนี้อย่าลืมวันเกิดกู
หมูหวาน : กูอาจจะไปไม่ได้
B : ไม่ได้นะ มึงมีเหตุผลอะไร?
หมูหวาน : ปวดหัวอะ
ดาด้า : อย่ามาสตอค่ะ
B : เออ ถ้ามึงไม่มา กูจะไปลากมึงมาเอง
ฉันก้มลงมองมือถือสลับกับเงยหน้ามองร่างสูงที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะทำงาน
ฮือ ฉันจะไปวันเกิดบีได้ไงล่ะ ในเมื่อกฎในสัญญาฉันต้องกลับบ้านก่อนห้าโมงหรือจะแอบหนีไปดี ไม่ได้ ๆ โดนจับได้คงไม่คุ้ม ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องขอตรง ๆ
“นาย โจ๊กได้ล่ะนะ”
ฉันตะโกนบอกภาคิน ซึ่งเขาไม่ได้ลุกมาเพียงแต่ตอบกลับมาด้วยเสียงเรียบ ๆ เท่านั้น
“อืม ตั้งไว้ตรงนั้นแหละ เดี๋ยวไปกิน”
เอาไงดีวะ ฉันชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง มือประสานกันแน่น ก่อนจะตัดสินใจพูดออกไป
“วันนี้ขอไปงานวันเกิดบีที่ร้าน xxx นะ”
“ไม่ได้!!!”
“ทำไมถึงไม่ได้ แค่ไปวันเกิดเพื่อนเองนะ”
ฉันว่าพลางไปยืนเท้าเอวหน้าโต๊ะทำงานของภาคิน เจ้าของใบหน้าหล
