ดึกสงัดพ้นสองยามไปนานแต่นางไมนาร่าที่วันนี้เข้ามานอนตำหนักใน นอนไม่หลับ นางลุกขึ้นหาผ้ามาคลุมไหล่และพันตลบศีรษะเดินออกไปนอกตำหนัก หวังเดินเล่นรับลมที่พัดโบกให้ความชุ่มชื่น สูดกลิ่นหอมของดอกไม้ที่ปลูกหลังตำหนักที่ลมหอบเอากลิ่นหอมมาทั่วถึงทั้งบริเวณ ร่างท้วมใต้ผ้าคลุมโคร่งเดินทอดน่องตามสบายจนได้ยินเสียงสนทนาแว่วๆ ทีแรกนางไมนาร่าคิดว่าคงเป็นพวกนางกำนัลแอบทำบัดสีนัดแนะมาพลอดรักกันเอง และดูเหมือนจะเป็นเรื่องผิดธรรมชาติผิดหลักศาสนาที่คนต่างพากันชาชินเสียแล้ว เพราะแม้กระทั่งสนมสูงศักดิ์ของชีคกาเบรียนเอง ยังทำเรื่องเสื่อมเสียเช่นนี้ จนต้องถูกอัปเปหิออกไปเสียจากวังคนแล้วคนเล่า ซึ่งนับว่าทรงพระเมตตาอย่างหาที่สุดมิได้ ที่ไม่ลงอาญาตามกฎกับพวกนาง มิเช่นนั้นคงถูกแก้ผ้าโยงกลางเมืองเพื่อประจานก่อนเผาทั้งเป็นเสมือนการคบชู้สู่ชายตามกฎบัญญัติกฎหมายแห่งรัฐ
นางไมนาร่าอยากรู้นักว่านางกำนัลคนไหนของตำหนักนี้ทำเร
