บทที่12/1

773 คำ

รถคันหรูแล่นไปตามถนนเลียบชายฝั่ง ท้องทะเลในยามทิวากรร่ายแสงแรงกล้า อาบไล้ไปทั่วพื้นน้ำสีฟ้าใสและน้ำเงินครามในที่ไกลลิบ ยอดคลื่นในทะเลโล้ไปมาตามมวลน้ำและแรงดัน พื้นผิวน้ำที่แสงแห่งวันอันร้อนแรงสาดกระทบงามระยับวับวิบเสมือนโรยด้วยเกล็ดเพชรล้ำค่า ในรถที่เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำนั้นไร้การพูดคุยของสองสายเลือดมาชั่วระยะหนึ่ง จนรถแล่นเข้าใกล้กำแพงพระราชวังที่ทำด้วยหินอ่อนโคมไฟสีทองประดับอยู่บนกำแพงเป็นระยะๆ ด้วยทรัพยากรและความมั่งคั่งของประเทศ ไม่แปลกใจเลยที่โคมไฟนั่นมิใช่แค่สีทอง หากทำด้วยทองคำแท้ๆ ทั้งประตูใหญ่ด้านหน้าก็ทำด้วยทองคำและติดตราประจำรัชกาลที่ประดับด้วยอัญมณีล้ำค่า เช่นเดียวกับยอดโดมทองของพระตำหนักที่ประทับ พันเอกฮาฟาถามขึ้นเมื่อรถมาจอดหน้าประตูใหญ่ รอให้ทหารเปิดรับ “แม่จะให้ฮาลาลียาห์เข้ามาอยู่ฝ่ายใน ขออนุญาตใครหรือยัง” “จะขอใครยะ ชีคทรงอนุญาตแล้วเป็นพอ เข้ามาอยู่ในนี้สะดวกเวลาไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม