บทที่ ๑๑
ห้องทรงพระสำราญตำหนักหลวง หญิงสาวชาวไทยในชุดเรียบร้อยสูทสากลสีขาวเช่นเดียวกับกางเกง คัทชูหนังสีดำเงาวับซึ่งนานๆ จะหยิบมาสวมใส่เสียที เพราะโดยปกติกฤติกาชอบสวมรองเท้าผ้าใบตะลอนไปทั่ว ไม่ว่าจะท่องเที่ยวก่อนกลับเมืองไทยหลังจบการศึกษาจากสหรัฐอเมริกา ช่วยงานที่บ้านสวนของบุหงาด้วยการเก็บผลไม้ตามฤดูกาลไปส่งให้แม่ค้าที่ตลาด การใช้ชีวิตประจำวันไปไหนมาไหนก็นิยมชมชอบรองเท้าผ้าใบที่ใส่ง่ายสะดวกและสบาย แม้แต่การใช้ชีวิตในวังแห่งนี้ช่วงที่ผ่านมากฤติกาก็ยังสวมรองเท้าผ้าใบ
แต่เพราะเวลานี้ได้รับพระกระแสรับสั่งให้เข้าเฝ้า หญิงสาวจึงมาในชุดรัดกุมทว่าเรียบร้อย ไม่แตกต่างจากชุดที่ใช้เดินทางมาชาร์มาครั้งแรกนัก และไหนๆ ก็รับสั่งให้เข้าเฝ้าแล้ว เธอจะได้กราบทูลขอลาออกจากการเป็นครูสอนภาษาไทยที่ตัดสินใจแน่นอนแล้ว แม้ยังไม่ได้เริ่มงานเลยสักนิด
หลายสิ่งหลายอย่างในวังหลังทำให้อึดอัด จากทีแรกมีเพียงการมองแบบ
