“เจ็บไหม?” “ไม่เท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณพี่ลีโอนะคะที่เป็นห่วงรัก” รักแรกเริ่มยิ้มได้เมื่อรับรู้ได้ว่าน้ำเสียงของลีโอที่พูดออกมานั้นเริ่มเปลี่ยนไปไม่แข็งกร้าวเหมือนตอนแรกแล้ว “เรียกพี่ได้แล้ว? ไม่ต้องยิ้มเลยยังไงก็ผิด” ลีโอมองและพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเมื่อเห็นรักแรกที่กำลังแย้มยิ้มให้เขาทั้งปากและดวงตาของเธอ “ก็...” “ไม่ต้องแก้ตัวยังไงก็ขัดคำสั่งและต้องโดนลงโทษ เข้าใจไหม?” “ห๊ะ!!! ลงโทษเหรอแต่เมื่อกี้พี่ลีโอตีรักไปแล้วนะตีแล้วก็เหมือนลงโทษไปแล้วนี่หน่า” “อันนั้นยังไม่ถือว่าลงโทษ” “อ้าว... แต่” “ไม่มีแต่ จะยอมให้พี่ลงโทษดี ๆ ไหม หือ...” “เอ่อ... คือ... รัก” “เอาไง???” “พี่ลีโอจะลงโทษแบบไหนเหรอคะบอกรักหน่อยได้ไหม” ถึงตอนนี้แล้วอ้อนได้เป็นอ้อนดีกว่ายอมโดนลงโทษ รักแรกพูดกับลีโอเสียงออดอ้อนกับรอยยิ้มหวาน ถ้าเป็นไปได้เธออยากจะเข้าไปกอดไปซบอกเขาเลยทีเดียวถ้าสามารถทำให้ตัวเองพ้นผิด “ไม่ต้องอ