“แม่ครับ ผมโอเครึยังครับ” พรรธน์ยศถามแม่ที่นั่งที่เก้าอี้ข้างๆ ตรงที่ตัวเองยืนอยู่ เพราะตอนนี้ก็สิบเอ็ดโมงตรงแล้ว แต่จอมใจยังไม่มาเลย
“โอเคแล้วลูก ทำไมฮึ! ไม่มั่นใจอะไร” นิษฐาถามลูกชายพร้อมคว้ามือใหญ่ของลูกชายมาบีบให้กำลังใจ
“ก็ผมตื่นเต้นนี่ครับแม่ฐา กอดให้กำลังใจลูกหน่อยนะครับ” แล้วเขาก็หันมาโน้มตัวลงไปโอบกอดขอกำลังใจจากคนเป็นแม่ ในขณะนั้นจอมใจ รเณศและหนึ่งฤทัยมาถึงเดินขึ้นบันไดหน้าสำนักงานเขตขึ้นมาทางที่ทั้งสองกำลังกอดกันกลมพอดี
“พ่อแทค หนูจอมมาแล้ว” นิษฐาดันลูกชายตัวเองออกพร้อมกับส่งยิ้มเอ็นดูให้จอมใจ และทั้งสามคนที่มาใหม่ก็ยกมือไหว้นางด้วยความเคารพ
“ไหว้พระเถอะลูก” นางเอ่ยรับไหว้ ซึ่งทิพย์มณี ภูธิปและขวัญใจก็เดินมาด้วยพอดี
“แม่ทิพย์ พ่อภู” จอมใจเอ่ยเรียกพ่อกับแม่ตัวเองพร้อมเดินเข้าไปสวมกอดท่านทั้งสองด้วยความคิดถึง รเณศกับหนึ่งฤทัยก็ยกมือไหว้พ่อกับแม่เพื่อนรักด้วยความเคารพเมื่อเห็น
