มื้อเย็นจอมใจไม่ได้มาร่วมโต๊ะทานข้าวกับทุกคน เธอออกไปข้างนอกตั้งแต่ที่เห็นภาพบาดตาบาดใจ สุดท้ายแล้วพรรธน์ยศก็เลือกพี่สาว ตลอดระยะเวลาสองเดือนมันไม่มีความหมายอะไรเลย มันไม่ได้ทำให้เขารักเธอเลยสักนิด ไม่เลย เขายังคงรอขวัญใจกลับมาตลอด “พอแล้วจอม หยุดดื่มได้แล้ว” รเณศคว้ากระป๋องเบียร์ในมือรุ่นน้องออกมาถือไว้ “ให้จอมดื่มเถอะค่ะ เผื่อจอมจะตัดใจได้สักที” เธอคว้าแย่งกระป๋องเบียร์ในมือใหญ่กลับมากระดกดื่มอีกครั้ง “แต่นี่หมดไปสิบกระป๋องแล้วนะ พี่ว่าจอมกลับบ้านได้แล้วนะ และมือถือก็สั่นหลายรอบแล้วนะ สามีจอมคงโทรมาตาม” เขาบอกหญิงสาวที่มาหาตัวเองที่คอนโด “เขาไม่สนใจจอมหรอกค่ะ เพราะพี่ขวัญคนที่เขารักกลับมาแล้ว ให้จอมดื่มเถอะ พรุ่งนี้จอมจะได้คิดอะไรได้ คืนนี้จอมจะนอนคอนโดค่ะ พี่เป๊กไปส่งจอมหน่อยนะคะ” เธอบอกเขา “อืม...แต่ต้องหยุดดื่มก่อนนะ” “ค่ะ จอมไม่ดื่มแล้ว เบียร์แค่นี้ทำอะไรจอมไม่ได้หรอก” เธอบอกเข