ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
“เสร็จหรือยัง รถมารอแล้วนะ”
เสียงเคาะประตู ดังมาพร้อมเสียงเรียกของทัศนัย เมื่อผ่านไปห้านาทีแล้วหญิงสาวยังไม่ยอมออกมา
“เสร็จแล้วค่ะ รอสักครู่”
วรรรณรวีรีบสำรวจเสื้อผ้าหน้าผม จนมั่นใจว่าเรียบร้อย จึงเปิดประตูออกมา พบร่างสูงใหญ่ของเสี่ยหนุ่มยืนเท้าแขนอยู่หน้าประตู เขามองเธอด้วยสายตาล้อเลียน ก่อนจะรั้งร่างงามมากอดไว้
“ไม่ต้องอายน่า คนของฉันไม่ใช่พวกปากมาก เราไปกันเถอะ ยังต้องเดินทางอีกไกล” เขาจูบแก้มนวล แล้วพาเธอเดินออกไป
รถตู้สีขาวพร้อมคนขับมาจอดรอรับที่หน้าประตูบ้าน พอสองหนุ่มสาวเดินไปคนขับก็รีบมาเปิดประตูรถให้อย่างนอบน้อม ทัศนัยพยักหน้าให้ก่อนจะพาวรรณรวีเข้าไปนั่งข้างใน
“คุณจะพาฉันไปไหนคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อรถเคลื่อนตัว
“เกาะประกายมุก บ้านของฉันน่ะ อยู่แถวทะเลอันดามัน”
ทัศนัยตอบเสียงขรึม เขามีสีหน้าเคร่งเครียดอีกครั้งเมื่อมีบางสิ่งให้ต้องคิด ดวงตาคมดุกร้
