“หายโกรธยัง”
“ไปซื้อมาทำไม หายตั้งนานแล้ว”
“งั้นอย่ากินเลย” เขาบอกมาหน้านิ่ง แต่ฉันว่านั่นยิ่งกวน teen ยกกำลังสิบ - -^ แต่สุดท้ายไอศกรีมนั่นก็ต้องตกอยู่ในกำมือฉัน เพราะฉันอ้าปากขู่จะงับหูไนท์ ฮ่าๆ
“เฮ้ย!” “ว๊าย > ‘แปะ’ ทั้งฉันและไนท์ร้องออกมาพร้อมกันด้วยความตกใจ เมื่อไอศกรีมในโคนของฉันเกิดร่วงลงตรงไปยังหัวเจ้าไนท์กี้ทันทีที่ฉันรับมันมา!
โชคดี...ตรงที่ไนท์มือไวก้มลงรับไว้ได้ทันแบบเส้นยาแดงผ่าแปด!!
โชคร้าย...ตรงที่ไนท์เอื้อมมือมาโอบเอวฉันไว้และโน้มกายลงรับไอศกรีมนั่น จนศีรษะเขาชนหน่มน้มฉัน และคนหันมองกันทั้งลาน
ฉันจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกสิบปี ให้ตายสิเอ้า! T^To
ไนท์ขยับนั่งตัวตรง เขาลุกเดินไปทิ้งไอศกรีมที่ถังขยะ ก่อนจะล้างมือกับน้ำพุกลางลาน แล้วเดินกลับมานั่งเคียงข้างโดยไม่พูดอะไรเลยสักคำ ขณะที่ฉันก็ได้แต่มองโคนไร้ไอศกรีมในมือ ความอับอายหายไปแปรเป็นความเสียดายมาแทนที่
“อะ” ไนท
