“ดื่มอีกได้อยู่แล้ว เอาอีกๆ ^O^”
เสียงนั่น ทำให้ผมที่นั่งทอดอารมณ์อยู่คนเดียวตรงระเบียงช่วงราวห้าทุ่มถึงกับต้องขมวดคิ้ว เสียงตัวเล็ก แต่เป็นเสียงแบบ...ร่าเริงเกินเหตุรึเปล่า ตอนผมออกมาพวกนั้นนั่งเล่นเจงก้า (เกมส์ตึกถล่ม) กันอยู่นี่นา แล้วดื่มอะไร? อย่าบอกนะว่า...
พอลุกพรวดเดินกลับเข้าไปในห้องโถง แล้วเห็นลูกหมีกำลังส่งกระป๋องไวน์แดงให้ตัวเล็ก ผมก็แทบช็อค! บ้าเอ๊ย...ไอ้คริสโซก็นั่งพิงกำแพงเช็ดกล้องอยู่ได้ ทำไมไม่ห้ามเลยวะ!
“เฮ้ ยัยนั่นแพ้แอลกอฮอลล์นะ!”
“หา?” ลูกหมีหันมาตามเสียงร้องห้าม แต่ตัวเล็กกลับฉวยกระป๋องไวน์นั้นไปยกขึ้นดื่ม จนน้ำสีกุหลาบไหลเปรอะทั้งแก้ม ถึงคอ เปียกเสื้อซ่กไปหมด นี่ชวนกันดื่มมานานแค่ไหนแล้วเนี่ย ปัดโธ่โว้ย!
“พอ! พอได้แล้ว! อยากตายรึไง!”
ผมเดินดุ่มๆ ไปฉวยกระป๋องนั้นออกจากมือเธอทั้งที่ตัวเล็กยังยกดื่ม ด้วยความที่เป็นห่วงจนโมโห ทำเอาสองสาวชะงัก ลูกหมีนั่งคอแข็ง หันมอ
