กว่าจะออกจากคอนโดมิเนียมของพยัคฆ์ก็ดึกมากแล้วเพราะสิงหราชดื่มหนักไปหน่อยจึงรอให้สร่างเมาก่อนค่อยชวนอุณากลับบ้าน สาวน้อยนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ท่ามกลางสายฝนตกกระหน่ำราวกับฟ้ารั่วนอกรถ จนชายหนุ่มหลังพวงมาลัยหันมองเธอแล้วยิ้มตามด้วยความเอ็นดู
มือใหญ่เอื้อมมาจับมือเล็กดึงไปวางบนตักเขา จนอุณาหันมองตามด้วยดวงตาเคลิ้มหวาน
“คุยกับน้องสนุกจนลืมฉันเลยใช่มั้ยวันนี้”
อุณาหัวเราะเบาๆ บีบมือตอบเขาอย่างขอบคุณ
“หนูไม่มีวันลืมคุณหรอกค่ะ ก็คุณดีกับหนูขนาดนี้”
ระหว่างรถจอดติดไฟแดง ชายหนุ่มก้มลงมาจูบริมฝีปากหอมหวานเป็นรางวัลที่พูดน่ารักจนเขาหัวใจพองโต
“เด็กดี”
เขากระซิบชิดริมฝีปาก ก่อนผละไปขับรถต่อเมื่อสัญญาณไฟเปลี่ยนเป็นสีเขียว ชายหนุ่มเลียริมฝีปากอย่างแสนเสียดายที่ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ในขณะที่เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บีบมือเขาเล่นเบาๆ ก่อนที่รถจะกระตุกจนสิงหราชต้องละมือไปจับพวงมาลัย เขามองหน้าปัดรถอย่างส
