บทที่ 29 มีหมาป่าจ้องเล่นงาน
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
(เลื่อนสถานะยัง?)
“หือ?”
(แกกับพี่ฟารันไง สถานะจากคนคุยไปเป็นแฟน)
มือเล็กที่กำลังกรีดอายไลเนอร์ถึงกับชะงัก จึงหลุบมองหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังโทรคุยกับสมาย เพราะก่อนไปอาบน้ำฉันโทรไปเพื่อจะชวนไปผับ แต่เธอไม่ได้รับสาย เพิ่งโทรกลับมาเมื่อกี้
ที่สมายถามแบบนี้เพราะวันนั้นที่เธอสอบสวน ฉันบอกเพื่อนว่า ‘ตอนนี้กำลังคุยกับพี่ฟารัน’ เอาจริงๆ ตอนนั้นไม่ได้จะตอบแบบนี้เลยแต่เพื่อนถามจี้เรื่องไอจีสตอรี่จึงหลุดปากโกหก ไม่ได้อยากโกหกเพื่อนสนิทนะแต่ไม่รู้จะบอกยังไง พี่ฟารันเล่นจูบลงขนาดนั้น
“ยัง...”
(แต่ถึงยังไงฉันก็สะใจ สะใจที่พี่ฟารันไม่เลือกนังแพรวาเน่า)
“วันนี้แพรวาร้องไห้ให้ฉันเห็นด้วย ไม่ใช่แค่นั้นนะ เพราะวันนี้เธอไม่มาหาเรื่องฉัน”
(ไม่ใช่ตรอมใจที่พ่ายแพ้แกเหรอ สะใจอะ ถ้างั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน เจอกันที่ผับ)
“โอเค...”
ว่าจบ
