My Girl [คนนี้ของผม]
Chapter 22
"หายไปไหนมาตั้งนานจ๊ะลูก"
"ค๊ะ..อ๋อ! พอดีว่า หนูเข้าห้องน้ำ แล้วเจอเพื่อน ก็เลยคุยกันเพลินไปหน่อยน่ะค่ะแม่" คงไม่บาปหรอกเนอะที่โกหกแม่ไปแบบนั้น เฮ้อ! เพราะถ้าฉันพูดความจริงออกไป ก็คงต้องคุยกันอีกยาว ..ฉันแอบเหลือบไปมองไอหมอก ที่กำลังคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ ก็คงเป็นนักธุรกิจ
ไม่ไหวล่ะ..ต้องไปรีแลกสักหน่อย
"แม่คะ หนูขอตัวกลับก่อนได้ไหมคะ"
"อ้าว! ทำไมล่ะลูก อีกเดี๋ยวงานก็คงเลิกแล้ว"
"ก็ไม่เห็นจะสนุกเลย มีแต่นักธุรกิจทั้งนั้น หนูคุยกับเค้าไม่รู้เรื่องหรอก นะนะ..นะคะ" แล้วฉันก็หันไปทำท่าอ้อนกับแฮรี่
"ให้ลูกกลับเถอะคุณ" แฮรีน่ะ เขาตามใจลูกสาวคนนี้ตลอดเวลา..อิอิ น่ารักที่สุด
"ขอบคุณค่ะ ..งั้นหนูไปก่อนนะคะ พอดีหนูนัดเพื่อนไว้ค่ะ.. บายค่ะ เจอกันที่บ้านนะคะ"
แล้วหยดน้ำก็รีบออกจากงานไปเลย ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไมเหมือนกัน ตอนแรกว่าจะไม่มาแล้วเชียว ไม่งั้
