My Girl [คนนี้ของผม]
Chapter 20
"เฮ้! เพื่อน..หายหัวไปไหนมา ไอ..ตามหาซะทั่วเลย แล้วทำไมถึงเดินแบบนั้น นี่อย่าบอกนะว่ายู..ฮ่า ๆๆๆ"
โรเบิร์ตทักเพื่อนด้วยความสงสัย แต่เขาคิดว่า เขาพอจะมองออกว่าเกิดอะไรขึ้น
"เออ! มึงไม่ต้องรู้ ไม่ต้องขำด้วย"
"แต่กูว่า..กูพอจะเดาได้ว่ะเพื่อน เพราะเมื่อตะกี้..กูเห็น นางแบบคนสวยที่ชื่อหยดน้ำ เพิ่งวิ่งออกมา ท่าทางดูเหมือนจะรีบร้อนนะ ฮ่า ๆๆ ก็กูเตือนมึงแล้วไงเพื่อน..ว่าคนนี้น่ะ ไม่ได้ง่ายเหมือนคนอื่น ๆ ที่มึงเคยเจอแน่นอน ฮ่า ๆๆ"
"กูรู้แล้ว สัส!! ยังมีหน้ามาขำกูอีก ไอ้เพื่อนเวร"
"ไม่ให้ขำได้ไงวะ ดูมึงสิ มันน่าขำจริง ๆ นี่หว่า"
"ไปกันเถอะ เดี๋ยวเราต้องไปงานเลี้ยงอีก ว่าแต่ มึงจะหายทันงานเลี้ยงใช่ไหม?"
"เออ..แค่นี้กูไม่ถึงกับเดี้ยงหรอก"
"กูว่า ถ้าโชคดี มึงอาจจะได้เจอนางแบบคนสวยคนของมึงอีกนะเพื่อน ฮ่า ๆๆ"
"จริงสินะ กูลืมไปว่า พ่อเลี้ยงเขาเป็นนักธุรกิจ
