"พี่ทินถอดเสื้อก่อนดีกว่า ผมพกอุปกรณ์ทำแผลมาด้วย เดี๋ยวผมทำแผลให้"
"เออ ขอบใจ"
พี่ทินรีบถอดเสื้อออก มันถึงเผยให้เห็นแผลที่ค่อนข้างลึกพอสมควร
"พี่ทิน ลึกอยู่นะพี่"
"เย็บได้รึเปล่า"
"ไม่น่าจะได้คับ ผมไม่ถนัดผมกลัวเลือด"
ผมพูดกับพี่ทินก่อนจะหัวเราะ ทำเอาพี่ทินขำออกมาเลยแล้วก็ยื่นเอามืออีกข้างมาขยี้หัวผมอย่างเอ็นดู
"มึงน่ารักแบบนี้ใช่มั้ย ไอ้แวนถึงรักมึงจนโงหัวไม่ขึ้นแบบนี้อ่ะ"
พี่ทินยิ้มมาให้ผม ทำเอ่ผมทำตัวไม่ถูกเลยคับ เพราะรอยยิ้มของพี่ทิน มันเหมือนกับรอยยิ้มที่พี่แวนเคยยิ้มให้ผมตอนเจอกันแรกๆ
ทางด้านของแวนที่กำลังตามหาทินกรก็เจอเข้ากับกองเลือด เขาคิดว่านี่น่าจะเป็นเลือดของทินกรแน่ๆ และเขาต้องหาทางตามหาตัวทินกรให้เร็วที่สุด ก่อนที่เลือดจะออกจนหมดตัว
"มึงจะจองเวรกูไปถึงไหนไอ้แวน"
เสียงไอ้บีเอ่ยขึ้น ทำให้ผมต้องหันไปมอง ผมก็เห็นว่ามันกำลังเล็งปืนมาที่ผมอยู่
"แล้วใครใช้ให้มึงเป็นฆาตกร
