พี่แวนจ้องหน้าตาเขม็งผม ทำเอาผมขนลุกไปหมด เพราะพี่แวนเคยบอกผมไว้ว่าพี่แวนหึงโหดมาก ซึ่งตอนนี้ผมก็คิดว่าพี่แวนกำลังมีอารมณ์หึงอยู่เต็มเปี่ยมเลย ผมเกร็งจนฉี่จะราดอยู่แล้ว พี่แวนจะฆ่าผมมั่ยอ่ะ หรือว่าพี่แวนจะอาไม้มาทุบผม นี่ผมเริ่มสติแตกแล้วนะ
"พะ…. พี่แวน พี่ใจเย็นก่อนนะพี่ผมอธิบายได้"
หมับ!!!!!!
พี่แวนกระชากผมเข้าไปกอดทันที ผมนึกว่าพี่แวนจะต่อยผมซะอีก แต่กลับไม่ใช่ พี่แวนดูอ่อนไหวมากเลยนะ ดูไม่ใช่พี่แวนคนเดิมเลย
"พี่แวน พี่เป็นอะไรไปคับบอกผมได้รึเปล่า นี่ไม่ใช่ตัวพี่เลยนะ"
"พี่เคยบอกมึงแล้วใช่มั้ยว่าถ้าพี่ไม่เมา พี่จะฝันร้ายเรื่องซ้ำๆเดิม"
"คับผมรู้ผมจำได้"
"อืม แล้วนี่พี่ก็ฝัน แล้วตกใจตื่นขึ้นมา แต่มึงกลับไม่ได้อยู่บนเตียง พี่ตามหามึงรอบห้องเลย แต่ก็ไม่เจอ พี่นั่งปวดหัวอยู่บนเตียงตั้งนาน เพราะกลัวว่ามึงจะเป็นอะไรหรือจะหนีหายไป พอโทรหาก็ไม่เอามือถือไปอีก มึงรู้มั้ยว่าพี่จะบ้าตายอยู่แ
