รักมั้ยคับ พี่ชายรูมเมท ตอนที่ 18

2156 คำ

"พี่แวนพอจะรู้จักตำรวจหรือนักข่าวมั้ยคับ"ผมหันไปมองพี่แวนอย่างรอคำตอบ "ถามทำไมอ่ะ" "คนร้ายน่าจะเป็นพวกโรคจิตที่ชอบฆ่าคนที่อ่อนแอกว่าอย่างเช่นเด็ก ผมว่า เขาต้องเป็นมืออาชีพแน่" "แน่ใจเหรอ" พี่แวนดูตกใจนิดนึง แต่เหงื่องี้ออกท่วมตัวเลยคับ แถมมือพี่แวนยังสั่นจนผมสังเกตเห็นได้ชัดเลย “พี่แวน พี่เป็นอะไรรึเปล่าทำไมถึงเหงื่อออกแบบนี้”ผมพยายามสะกิดตัวพี่แวน เพราะผมคิดว่าแบบนี้มันไม่ปกติ “ไอ้ขุน มึงมั่นใจแค่ไหนว่ามันเป็นฆาตกรโรคจิต”พี่แวนพูดขึ้นแต่ไม่ได้หันมามองผม “100%คับแล้วมันยังเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่เรายังหาศพของเหยื่อไม่เจออีกด้วย” พี่แวนคว้ามือผมวิ่งไปที่ประตูทันทีที่ผมพูดจบ ยามข้างหน้าถึงกับตกใจอ่ะ “เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าคับ”ยามเอ่ยถามผมกับพี่แวน “ไม่มีอะไรคับพอดีผมจะรีบไปธุระ”ผมบอกยามและรีบเดินตามพี่แวนไปที่รถ สีหน้าและท่าทางของพี่แวนดูเปลี่ยนไป ดูดุดันและน่ากลัว พี่แวนพาผมมาที่สำนัก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม