เธอพูดเหมือนกับไม่ใส่ใจและไม่ทันได้สังเกตเห็นประกายตาของคนที่อุ้มลูกอยู่ข้าง ๆ วูบลงไปเล็กน้อย ท่าทีที่ไม่ยี่หระของเธอทำให้หัสวีร์รู้สึกว่ามัสลินต่างไปจากตอนที่อยู่กับเขาบนเตียงเมื่อคืนนี้เธอยินยอมเขา ให้เขาครอบครองครั้งแล้วครั้งเล่าและดูเหมือนว่าเธอมีความสุขกับรสรักที่เขามอบให้ ระหว่างเธอกับเขาดูเหมือนจะเริ่มมองเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ในความสัมพันธ์ที่เคยขาดสะบั้นและกลับมาเริ่มต้นใหม่หากทว่าตอนเช้านี้เธอกลับทำเหมือนไม่ใส่ใจคำพูดของเธอก็สั้นห้วนถึงกระนั้นหัสวีร์ก็พยักหน้ารับและพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน
บทที่ 22
“ไม่เป็นไรหรอกนะ เดี๋ยวพี่จะดูลูกเอง ว่าแต่ลินเถอะอยากจะซื้ออะไรที่ห้างเอาบัตรเครดิตของพี่ไปรูดซื้อก็ได้นะ ของพี่ไม่จำกัดวงเงิน”
มัสลินส่ายหน้า “ไม่ดีกว่าค่ะ ลินน่ะมีเดย์เป็นป๋าที่คอยเปย์ให้ทุกอย่างอยู่แล้วพี่วีร์คงไม่ต้องลำบากหรอกนะคะ แค่ดูแลลูกเวลาที่ลินออกไปข้างนอกแค่นี้ก
