ตอนที่ 4

1132 คำ

ครั้นเมื่อสูดดมเข้าไป… พวกหล่อนก็เกิดอาการเคลิบเคลิ้มราวกับกำลังก้าวเข้าไปสู่ดินแดนของความฝัน ก่อนจะสะลึมสะลือมีอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น จากนั้นร่างก็หลับพับลงไปบนพงหญ้าริมชายฝั่งทั้งสามคน ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก… หญิงสาวทั้งสามมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ตื่นขึ้นมาพบว่ามือทั้งสองข้างกำลังโดนมัดไพล่หลังผูกไว้กับโคนต้นไม้ที่รากของมันทอดยาวไปทั่วผนังถ้ำ ร่างถูกวางเอาไว้อยู่บนแท่นศิลาสามก้อนวางอยู่ใต้โคนไม้ใหญ่ เบื้องหน้ามีกองไฟที่ก่อขึ้นด้วยฟืน เปลวไฟสีแดงกำลังลุกโชนสว่างวาบไปทั่วบริเวณที่เห็นได้ชัดว่าอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง เมื่อฟื้นขึ้นมาจากอาการหลับใหลไปชั่วครู่… หญิงสาวทั้งสามกวาดสายตาแลไปรอบๆ ถ้ำ ทำให้เห็นว่าภายในถ้ำแห่งนี้ไม่ได้กว้างขวางนัก ริมผนังถ้ำด้านหนึ่งมีหัวกะโหลกตั้งอยู่บนบานทองเหลือง และใกล้ๆ กันนั้นมีแสงไฟคล้ายเปลวเทียนสว่างออกมาจากหลุมหินที่มีน้ำคลั่งยางไม้เอามาจุดเป็นเปลวไฟให้แสงสว่าง “ท่านมัดพวกเราทำไม… ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะ… ” ดาววิงวอนเสียงอ่อน … ไม่คิดว่าสถานการณ์จะนำพาเข้ามาสู่ความตึงเครียดเลวร้ายได้ถึงเพียงนี้ ในสถานการณ์ที่กำลังรู้ว่าตัวเองและเพื่อนๆ อีกสองคนกำลังเพลี่ยงพล้ำตกเป็นรองอย่างเห็นได้ชัด “ข้าบอกแล้วไงว่าข้าต้องการให้พวกเจ้าช่วยให้ข้าเปิดประตูบานนั้น… ” จอมขมังเวทย์เอามือชี้ไปยังกำแพงหินด้านหลังซึ่งมีรูปทรงคล้ายประตูสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ถ้ามองเผินๆ ก็แทบไม่รู้ว่ามันคือประตูเพราะเต็มไปด้วยฝุ่นเก่าคร่ำ หากแต่เมื่อพิจารณาตามที่จองขมังเวทย์กล่าวจึงรู้ว่ามันคือบานประตูหินที่ถูกปิดตาย ข้างๆ ประตูมีลูกกุญแจเหล็กขนาดใหญ่ล็อกเอาไว้ “ตอนนี้พวกเจ้าเห็นแล้วใช่ไหม… ที่ข้าบอกว่าต้องการความช่วยเหลือจากพวกเจ้าทั้งสามที่จะทำลายกุญแจอาคมลงได้… ” ขมังเวทย์กล่าวย้ำถึงเหตุผล “แล้วพวกเราต้องช่วยยังไง… ” แพรวสงสัย… “ไม่ยาก… เจ้าคงลืมที่ข้าพูดไว้เมื่อครู่ก่อนหน้าไปแล้วสินะ… ว่าสิ่งที่ข้าต้องการก็คือตัวของพวกเจ้า… ข้าต้องสมสู่กับพวกเจ้าเพื่อปลุกเสก ‘น้ำคาวใคร่แห่งการสู่สม’ ที่จะทำให้ข้าสามารถเข้าไปยังอีกฟากของถ้ำที่ถูกปิดเอาไว้ด้วยกำแพงแห่งมนตรา” จอมขมังเวทย์ทบทวนสิ่งที่ได้เอ่ยไว้เมื่อตอนแรกที่เจอกัน สิ่งเดียวที่จะสามารถทำลายกุญแจเข้าไปในนั้นได้ ก็คือของเหลวจากน้ำคาวใคร่ระหว่างชายและหญิงที่หลั่งออกมาจากการสู่สม เมื่อนำไปหยอดลงในรูของแม่กุญแจที่ถูกล็อกเอาไว้อาถรรพ์จะถูกทำลายลง ประตูจะเปิดให้เข้าไปได้ “ไม่นะ… พวกเราทำไม่ได้… ” แพรวส่ายหน้ากลัว “ไม่ต้องกลัว… โดนเข้าไปแล้วรับรองว่าพวกเจ้าจะติดใจ… ข้ามีวิธีที่จะทำให้พวกเจ้าสนุกไปกับพิธีกรรมของข้า… ” จอมขมังเวทย์แผดเสียงหัวเราะดังกังวานไปในถ้ำ ก่อนจะคว้าเอาผลน้ำเต้าแห้งที่ภายในบรรจุไว้ด้วยของเหลวบางอย่าง เอามากรอกใส่ปากของหญิงสาวทั้งสาม แม้พวกหล่อนพยายามขัดขืนไม่ยอมดื่มง่ายๆ แต่เมื่อโดนมือใหญ่บีบปาก เสียงเข้มขู่น่าเกรงขามกับเรี่ยวแรงผู้ชายก็ทำให้จำต้องยอมดื่มเข้าไปคนละอึกใหญ่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ครู่สั้นๆ ต่อมา… เมื่อของเหลวที่มีรสชาติหวานปนขื่นแต่ไม่ถึงกับเฝื่อนขมเคลื่อนผ่านริมฝีปากลงไปในลำคอ ไม่นานหญิงสาวทั้งสามก็เกิดอาการร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาด ตอนแรกรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ ราวจะเป็นไข้… ครั้นเมื่อเวลาผ่านไปเพียงชั่วครู่อาการที่ว่านั้นก็กลับกลายไปอีกแบบ จู่ๆ ก็มีความรู้สึกวูบวาบหวิวไหวลึกๆ ในอารมณ์ หล่อนรู้สึกเสียววูบวาบตรงกึ่งกลางกาย รู้สึกมีความปรารถนาทางเพศขึ้นมาอย่างรุนแรง “ดูเจ้าสิ… อยากแล้วใช่ไหม… ” ถามทั้งที่รู้… เพราะว่าน้ำที่หญิงสาวทั้งสามดื่มเข้าไปเมื่อครู่ก็คือน้ำจากใบหมักของ ‘ว่านเริงราคะ’ ที่จอมขมังเวทย์เก็บเอามาดองไว้ในผลน้ำเต้า สรรพคุณของว่านชนิดนี้ช่างร้ายกาจนัก ไม่ว่าใครที่ดื่มเข้าไปจะเกิดความรู้สึกอยากร่วมรักอยากโดนร่วมเพศทั้งคืนทั้งวัน ร่างสูงใหญ่กำยำไปด้วยมัดกล้ามขยับเข้ามาหาร่างเอิบอิ่มของแพรวที่ออกอาการกระสันอยากขึ้นมาจนเห็นได้ชัด หล่อนถึงกับพริ้มตาสูดปาก บิดเอวไปมา ทรวงอกแอ่นหยัดจนขมังเวทย์เห็นปลายหัวนมที่กำลังชูชันเสียดสีอยู่ใต้เสื้อบางๆ ของหล่อน แทงตุงขึ้นมาบอกตำแหน่งของปลายปทุมทั้งสองข้าง “ดูเจ้าสิ… อยากจนทนไม่ไหวแล้วใช่ไหม” จอมขมังเวทย์เอื้อมมือเข้ามาลูบไล้สองเต้าเต่งตึง เบียดกันแน่นจนแลดูน่าอึดอัดอยู่ภายใต้เสื้อบางๆ “ท่าน… อ๊า… ท่านจะทำอะไร… ” แพรวตกใจกลัว… แต่ไม่อาจขัดขืนเพราะมือสองข้างโดนมัดไพล่หลังเอาไว้ สุดท้ายต้องยอมให้อาจารย์คงค์แกะกระดุมเสื้อลงมาจนสุดปลายที่เม็ดสุดท้ายแล้วแบะออกจากอก “อู้วววว… แม่คุณเอ๊ย… ” ดวงตาของอาจารย์คงแทบถลนออกมาจากเบ้า นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอเนื้อขาวๆ เนียนๆ แบบนี้ สองเต้ามหึมาผุดออกมาอวดความเอิบอิ่ม ใหญ่จนล้นเต็มอก ทำเอาคนมองตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความลืมตัว “ใหญ่มาก… น่าดูดเหลือเกิน… ” มือหยาบใหญ่เอื้อมเข้ามาไล้ลูบบีบเคล้นจนเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาจากซอกนิ้ว “อ๊ะ… ซี้ดดดดดด… ” แพรวสะดุ้ง… ก่อนที่เสียงหายใจแรงจะเปลี่ยนเป็นเสียงครางเมื่อใบหน้าของจอมอาคมกดลงมาฝังจมอยู่กลางร่องเต้า กดปลายจมูกเข้ามาเฟ้นฟอนกำซาบกลิ่นเนื้อสาว จูบไซ้เต้าด้วยความกระหาย “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ” แพรวสะดุ้ง เมื่อริมฝีปากที่ปรกไว้ด้วยแพหนวดสีดำหนากดลงมากากครูดพร้อมกับดูดเลียสองเต้าสลับไปมาจนปลายหัวนมชูชันชี้ฟ้า จากนั้นร่างกำยำของจอมอาคมขยับมาหาร่างของดาวที่โดนจับมัดมือไพล่หลังอยู่ข้างๆ กัน “ไม่นะ… ” ดาวรู้ว่ากำลังจะโดนอย่างที่แพรวเพิ่งโดนเมื่อครู่ แต่เสียงห้ามปรามก็ไม่เป็นผล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more