บุษบารัญจวน

สาบกุหลาบ ตอนที่ 4

เธอไม่อยากเดิน เธออยากให้บั้นท้ายได้อากาศจากภายนอก และตอนนี้บั้นท้ายของเธอกำลังกดนาบกับพื้นเรือเพื่อรอคอยมะเขือยาวลูกเขื่องเข้าไปสำรวจ ขนาดที่เธอต้องการไม่ใช่ขนาดของเฮียย้งที่คงได้แค่แตงกวาลูกสั้น แต่ที่เธอต้องการคือขนาดของจับกังโรงสีข้าวคนนั้น ขนาดที่ทำให้เธอแน่นขนัดจนต้องจิกเท้าแนบแน่นกับผืนกระดาน ก่อนจะยกบั้นท้ายลอยร่อนไม่ติดพื้น

"อูย... อา... ซี้ด... โอว..."

ใบหน้าสวยงามตามแบบฉบับสาวจีนบิดเบี้ยวทั้งเสียวและสุข สลับกับส่งเสียงครวญครางบางเบา มะเขือลูกยาวทำหน้าที่แทนเฮียย้งไม่ขาดตกบกพร่อง มือน้อยกำส่วนหัวติดขั้วของมันแน่นก่อนจะส่งความเขียวอ่อนกินอร่อยเข้าไปสำรวจดงดอกเหมยฮัวเข้าๆ ออกๆ ตามจังหวะที่เธอต้องการ

ฝ่ามืออีกข้างบีบเค้นเต้าอวบใหญ่รุนแรงจนรู้สึกเจ็บแต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ สิ่งที่เธอต้องการยังมากกว่านั้น ร่างอวบอิ่มลุกขึ้นนั่งยอง มะเขือลูกเก่าถูกผลักไสไม่ไยดี ลูกใหญ่สุดนั่นคือจุดหมาย มือกำแน่นที่ส่วนหัวบริเวณขั้วก่อนจะจับปลายให้ชี้ขึ้นเพื่อส่งความยาวนั้นเข้าไปในดงดอกไม้ที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน

เหมยฮัวค่อยๆ กดร่างลงนั่งปล่อยให้ดอกเหมยฮัวฉ่ำน้ำอ้าอมเอามะเขือยาวลูกเขื่องเข้าไปจนเกือบมิด เฮียย้งชอบให้เธออยู่บนและถึงเธอจะชอบท่านี้อยู่มากแต่ความอายก็มีมากเสียจนไม่กล้าจะขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวต้องปล่อยให้เฮียย้งเป็นคนจับสะโพกของเธอเข้าออก แต่ในยามนี้ผืนกระดานสีดำเท่านั้นที่เธอมองเห็น

เหมยฮัวยิ้มด้วยความสุขเพราะสิ่งที่เธอค้นพบจะทำให้เธอสามารถมีความสุขได้ทุกที่ทุกครั้งที่ต้องการและคราวต่อไปหัวไชเท้ากับมะระคงได้มาเติมเต็ม และภายในลำเรือแห่งนี้คงไม่ขาดพืชผักที่แสนจะอร่อยเหล่านี้ไปอีกตลอดกาล

กระบวยตักน้ำที่ทำจากกะลามะพร้าวใบโตขัดมันเรียบลื่นจ้วงน้ำในคลองขึ้นมาวางบนหน้าตัก น้ำเต็มปรี่เอ่อล้นจนซึมผ่านต้นขาลงไปด้านล่าง เหมยกุ้ยหลับตาพริ้มซึมซับเอาความเย็นที่แทรกผ่านนั้นจนอดไม่ได้ต้องเทน้ำลงไปตรงๆ เพราะแค่น้ำซึมผ่านเธอก็รู้สึกดีเสียยิ่งกระไร ความเย็นที่รับรู้ได้เป็นสายเล็กนั้นแทรกซอนผ่านผ้าถุงลงไปหาบางอย่างที่ร้อนรนเหลือเกิน

ฝ่ามือขาวจั๊วตามเชื้อสายวักน้ำแตะซับไปมาตามใบหน้า ลำคอและท่อนแขนทั้งสองข้าง ผ้าถุงชื้นน้ำกระโจมขัดกันไว้เหนือดอกบัวคู่งามมันเป็นความอึดอัดที่เธอไม่อยากจะรู้สึก เวลาจะชำระคราบไคลทำความสะอาดต้องลงไปลอยคอในน้ำก่อนจะล้วงมือเข้ามาขัดถู แต่ถ้าโชคไม่ดีหากเรือไปเทียบท่าในจุดที่บันไดสูงหรือเป็นช่วงน้ำลง ก็ไม่พ้นที่เธอต้องค่อยๆ ตักน้ำราดเข้าไป

แม้แต่ดอกบัวเธอยังหมดโอกาสที่จะชำระแล้วนับประสาอะไรกับดอกกุหลาบแรกแย้มเธอยิ่งไม่มีสิทธิ์ไปแตะต้อง ดังนั้นสายน้ำเย็นฉ่ำในคืนเดือนมืดช่างเป็นสิ่งที่เธอปรารถนา เพราะจะได้ไม่ต้องกระมิดกระเมี้ยนกลัวว่าใครจะเห็น ได้ขัดได้ถูความงดงามที่แม่มอบให้กับเธอไม่มีตกหล่นนั้นได้อย่างสะอาดหมดจนที่สุด

ดวงตากลมโตสวยหวานล้อมกรอบไปด้วยแพขนตางอนงามแตกต่างไปจากลูกสาวคนจีนโดยทั่วไปหันมองไปทั่วบริเวณ แม้จะยังไม่ดึกมากแต่ก็ไม่มีใครเลยในบริเวณนี้หรือหากจะมีก็คงจะไม่มีใครได้เห็น

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้างดงามดั่งจันทร์ฉายก่อนนิ้วมือจะปลดปมผ้ากระโจมออกให้ผืนผ้าฉ่ำน้ำนั้นละอยู่บริเวณสะโพกผาย ปล่อยเอวคอดกิ่วและดอกบัวคู่งามได้ออกมาท้าทายความมืดมิดในยามค่ำคืน

เหมยกุ้ยควักน้ำลูบไล้ดอกบัวคู่งามตั้งแต่ความอวบนูนด้านบนพาดผ่านปลายยอดไปจนถึงฐานด้านล่างที่มักจะเต็มไปด้วยคราบเหงื่อเมื่อเธอต้องใส่กี่เพ้าแนบชิดจนติดคอ กระบวยตักน้ำรดล้างไปทุกส่วนที่เธอต้องการ สบู่ขิงก้อนเล็กถูกหยิบออกมาจากกระป๋องสังกะสีใบเก่าที่เคยเป็นกล่องสบู่ต่างประเทศ เมื่อครั้งคุณนายเถ้าแก่โรงสีเคยกรุณามอบให้

สบู่ก้อนเล็กแต่ให้ฟองมากเหมาะสำหรับดับอากาศร้อนและกลิ่นก็หอมติดตัวทำให้นอนหลับได้ดีตลอดค่ำคืน จำได้ว่าครั้งแรกที่ได้มานั้นเธอตื่นเต้นกับความหอมและฟองที่มากเป็นพิเศษ แต่ครั้งต่อๆ มาเธอก็ต้องใช้อย่างระมัดระวังด้วยกลัวว่าจะหมด แม้ครั้งสุดท้ายที่ใช้เธอยังเสียดายมาจนถึงตอนนี้ถึงขนาดที่ยังเก็บกล่องเอาไว้เสมอ

เธอชอบความสะอาดและเธอก็หวังว่าสักวันหนึ่ง ชีวิตจะได้รับความสะดวกสบาย ห้องอาบน้ำที่สามารถเปลือยกายได้ทุกครั้งที่ต้องการและมีสบู่ ยาสระผมครบครันเหมือนดังป้ายโฆษณาที่เคยเห็น

ฝ่ามือเล็กไล่วนไปมาโดยรอบฐานลูบไล้ความอวบใหญ่ด้วยความสุข ก่อนจะปาดฟองไล้ไปมาบริเวณรอบเอวไร้ไขมัน หน้าท้องแบนราบกับอกอวบอิ่มรับกับสะโพกผายเป็นสิ่งที่อวดความเป็นสาวสะพรั่งที่ทำให้ผู้ชายทั้งหนุ่มและแก่ต้องมองดูเธอจนเหลียวหลังและอาจมีบ้างที่ลอบมองในยามที่อยู่กับเตี่ย

ซึ่งทุกครั้งนั้นมันทำให้ใบหน้าของเธอวูบวาบไปด้วยความร้อนซ่านและมีบางครั้งที่อาจสะท้านตามสายตาที่มองลงต่ำลาดไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างกาย ก็เพราะเธออ่านสายตาพวกเขาออก

ฟองนุ่มให้กลิ่นหอมคลอเคลียไปตามเรือนร่างช่างแตกต่างไปจากกลิ่นเค็มที่วนเวียนคละคลุ้งอยู่ในลำเรือ เหมยกุ้ยหลับตาซึมซับเอาความสุขที่เธอกำลังไขว้คว้า ฝ่ามือยังไล้วนไปมาจากบนลงล่างและจากล่างขึ้นบน และเมื่อใดที่พาดผ่านปลายยอดความรู้สึกแปลกซ่านไม่ต่างจากยามเห็นสายตาของชายเหล่านั้นก็แทรกผ่านเข้ามาในความคิด และอุปทานหรือไรที่เธอคิดไปว่าเม็ดบัวสีชมพูสดคู่นี้ดูราวจะแข็งขึ้นเป็นไต

ริมฝีปากแดงสดด้วยการขบเม้มมันวาวขึ้นเพราะปลายลิ้นที่แลบไล้ไปมาอย่างไม่รู้ตัว อะไรบางอย่างในตัวกำลังฟ้อง ประท้วง ต่อต้าน หรือกำลังเรียกหาอะไรบางอย่างมาเติมเต็ม

ดวงตาสวยหวานปรือมองปลายยอดเม็ดบัวก่อนจะก้มมองลงไปยังกุหลาบดอกตูมที่บัดนี้เธอกลับรู้สึกว่ามันกำลังเริ่มจะแย้มออกเพื่อรอคอยอะไรบางอย่าง และนั่นเป็นสาเหตุที่เตี่ยและแม่ทำให้เรือสั่นเหมือนใครจับโยกใช่ไหม