สาบกุหลาบ ตอนที่ 9
1169 คำ
ตอนที่ 9
"ผมชื่อสนนะครับ ตลาดนี้เป็นของคุณแม่ผม"
เสียงทุ้มเอ่ยแนะนำตัวก่อนที่ร่างสูงใหญ่ของเขาจะถลาลงน้ำว่ายไปอีกฝั่ง ดวงตาของเขา คำพูดของเขา สัมผัสจากเขาเธอยังจดจำได้ไม่ลืมเลือน แค่แตะต้องกันเพียงนิดแต่เขากลับสร้างความตราตรึงเสียจนเธอแทบจะลืมเลือนสัมผัสร้อนแรงจากไอ้ยอดไปจนหมดสิ้น
จะมีเพียงสัมผัสล่องลอยเท่านั้นที่เธอสุขจนไม่อาจจินตนาการได้ว่าหากเป็นคุณสนคนรูปหล่อนั้นจะทำให้เธอล่องลอยได้เหมือนกับที่ไอ้ยอดทำหรือไม่ ถึงอย่างนั้นเธอก็มั่นใจว่าต้องดีกว่าเพราะเธอเต็มใจเหลือเกินที่จะให้เขาเล่นผัวเมียกับเธอตัวต่อตัว
"เขารูปหล่อดีนะ"
"อุ๊ย! แม่ก็ มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง ฉันตกใจหมด"
เหมยกุ้ยก้มหน้าก้มตาหลบหลีกใบหน้า แม้จะเป็นยามดึกมืดมิดแต่เธอก็ยังกลัวว่าแม่จะเห็นแววสะเทิ้นอายที่เธอพยายามจะหยุดตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้ หลังจากเธอขึ้นเรือและบอกเล่าเรื่องราวที่ถูกฉุดลากไปอีกฝั่งแต่สนมาช่วยไว้ได้ทัน แม่ก็ให้เธอไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยและเข้านอนซะเพราะอยู่ในน้ำนานจะไม่สบายได้ แต่ความร้อนเร่าในเนื้อกายของสาวสะพรั่งก็ทำให้เธอข่มใจนอนไม่หลับจนต้องออกมารับลมด้านนอกตัวเรือ
"เขาเป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ รู้จักมั้ย"
ดวงตาอ่อนโยนของผู้เป็นแม่มองลูกสาวคนสวยด้วยความอ่อนโยน เธอเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกอย่างเมื่อสนว่ายน้ำมาส่งเหมยกุ้ยที่ท่า แต่เพราะรู้อารมณ์สาวและอยากรู้ว่าลูกสาวโตพอจะมีเหย้าเรือนได้จริงหรือไม่ คนเป็นแม่จึงได้แต่ยืนแอบฟังอยู่ด้านบนเพราะหากเกินเลยเธอจะได้แก้ทัน อย่างน้อยที่สุดหากเหมยกุ้ยได้เลือกคู่ครองด้วยตัวเองก็คงเป็นความสุขมากกว่าที่จะอยู่เหมือนตกนรกทั้งเป็นอย่างที่เธอกำลังประสบอยู่นี้
"คุณสนเขาเป็นลูกคุณนายเจ้าของตลาดจ้ะแม่"
แววตาสุกสกาวของเหมยกุ้ยทำให้เธอพลอยยิ้มด้วยความสุขและตื่นเต้นไปด้วย จะดีสักแค่ไหนที่จะได้ลูกเขยเป็นถึงลูกชายเจ้าของตลาดแห่งนี้ เหมยฮัวมองออกไปด้านนอกตัวเรือ
แม้จะเป็นในยามดึกสงัดแต่ความใหญ่โตของเรือนแถวไม้สองชั้นสองฝากฝั่งคลองก็ยังบ่งบอกถึงความมั่งคั่งที่คนอย่างเธอหรือแม้แต่เฮียย้งชาตินี้ก็คงหามีได้ยาก แต่หากจับพลัดจับพลูเหมยกุ้ยได้ดี ความสุขสบายที่เธอใฝ่หาก็คงมีมาได้ง่าย
"แล้วเขาจะมาอีกมั้ย"
"มาจ้ะแม่ พรุ่งนี้คุณสนเขาว่าจะแวะมา" เหมยกุ้ยตอบเสียงน้อยๆ เพราะเขินอายเกินกว่าจะพูดออกมาให้เต็มเสียง อาการสะท้านเพราะหวนหาแต่เจ้าของใบหน้าคมเข้มทำให้หญิงสาวประหม่าจนทำตัวไม่ถูก
"ตายจริง! แล้วเขาจะมากี่โมงกี่ยาม เขาได้บอกมั้ย"
"ทำไมเหรอจ๊ะแม่" ดวงตากลมโตมีแววฉงนที่แม่มีทีท่ากระตือรือร้นอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
"ก็กุหลาบของแม่จะต้องแต่งตัวให้สวยๆ เข้าไว้ยังไงล่ะ เขาบอกมั้ยลูกว่าจะมาสายหรือว่าบ่าย"
"เขาว่าคงจะเย็นสักหน่อยจ้ะ"
"งั้นดีเลย มานี่เถอะกุหลาบแสนสวยของแม่ พรุ่งนี้ลูกสาวของแม่จะต้องเป็นดอกกุหลาบที่งดงามที่สุดในย่านนี้"
เหมยฮัวจับจูงมือลูกสาวคนสวยเข้าไปในลำเรือ เธอจะบรรจงแต่งเติมความงดงามนี้ให้ยิ่งงามมากขึ้น กุหลาบแรกแย้มที่สะเทิ้นสะท้านกับความพึงพอใจในชายครั้งแรกจะต้องสวยงามที่สุด จนผู้ชายไม่ว่าจะหนุ่มแก่มีเมียหรือยังไม่มีก็ต้องอยากหมายปองกุหลาบดอกนี้ไปปักแจกันกันทุกคน และคุณสนคนที่เธอหมายมั่นอยากได้เป็นลูกเขยก็จะต้องพึงใจในตัวเหมยกุ้ยจนอดรนทนไม่ไหวอย่างแน่นอน
แสงแดดที่หุบเข้าด้วยพระอาทิตย์คล้อยตัวลงไปด้านหลังตามแนวเรือนไม้สองชั้นทำให้ทั่วทั้งบริเวณดูราวจะกลับมาคึกคักอีกครั้งเพราะแดดไม่ร้อนมาก กิจกรรมการค้าขายช่วงเย็นจึงมาเยือนตลาดแห่งนี้อีกครั้ง และดูเหมือนว่าในวันนี้เรือเ**กย้งและเหมยฮัวจะมีลูกค้าแวะเวียนกันมาใช้บริการไม่ขายสาย
เหมยฮัวหน้าบานเพราะสินค้าขายออกดีกว่าปกติ จะมีก็แต่เฮียย้งที่นั่งหน้าตูมไม่สบอารมณ์สักเท่าไร แต่เพราะมีลูกค้าเข้าออกตลอดจึงเลือกหาจังหวะที่จะสอบถามเหมยฮัวถึงความผิดปกติในวันนี้ไม่ได้ แต่จนแล้วจนรอดจนถึงช่วงเย็นลูกค้าก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหมดไป จนแกอดรนทนไม่ได้ที่ต้องทนนั่งคิดเงินอยู่แบบนี้
"อาเหมยฮัว ลื้อเข้าไปช่วยอั๊วขนของด้านในหน่อย"
เหมยฮัวชำเลืองมองลูกสาวคนสวยที่ยังคงนั่งขายของอยู่ที่หัวเรือ ข้าวของที่เพิ่งขนออกมาแม้จะพร่องลงไปมาก แต่แดดล่มลมตกแบบนี้ของที่มีอยู่ก็คงจะพอขายพอดี แต่เมื่อหันไปเห็นสายตาไม่ค่อยสบอารมณ์ของผัวแก่ก็จำต้องเดินตามไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
"ลื้อคิดยังไงให้อาเหมยกุ้ยแต่งตัวแบบนั้น" เฮียย้งเปิดฉากถามในสิ่งที่สงสัยทันทีที่เข้ามาในส่วนท้ายเรือ
"ก็ไม่ดีหรือเฮีย เราขายของวันนี้วันเดียวได้มากกว่าขายรวมกันสามวันอีกนะ รู้อย่างนี้ฉันให้เหมยกุ้ยแต่งตัวสวยแบบนี้ตั้งนานก็ดีแล้ว เราจะได้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่ายังไงล่ะ" เหมยฮัวตอบคำถาม ดวงตาร้อนแรงจ้องมองใบหน้าของผัวแก่อย่างเปิดเผย
"ดียังไงกัน ลื้อไม่เห็นเหรอ ไอ้พวกผู้ชายเหล่านั้นมันก็แค่หวังมามองดูอากุหลาบแสนสวย อาเหมยกุ้ยต้องได้กับผู้ชายดีๆ ไม่ใช่ไอ้พวกลูกกระจ๊อกเหล่านั้น ลื้อไปให้อีแต่งตัวล่อไอ้เข้ไอ้โขงแบบนั้นมันจะดีได้ยังไง"
เหมยกุ้ยในวันนี้อยู่ในชุดกี่เพ้าสีชมพูอ่อนปักลวดลายกุหลาบสีชมพูกระจายลดหลั่นไปมาทั่วทั้งตัว เส้นผมดำขลับดุจขนแม่กาน้ำถูกรวบมามัดรวมกันที่ด้านข้างและปล่อยความยาวสยายให้ทิ้งตัวละสะโพกผาย ปมมัดคล้องไว้ด้วยพวงมาลัยดอกมะลิร้อยสลับกับดอกกุหลาบสีชมพู
- ผู้เขียน
