สาบกุหลาบ ตอนที่ 7
1160 คำ
ตอนที่ 7
เหมยกุ้ยหมดแรงดิ้นรนแม้ใจอยากจะขัดขืนไม่ให้มือหยาบใหญ่ของไอ้ยอดมาสัมผัสถูกเนื้อตัว เพราะความกักขฬะของมันไม่ใช่สิ่งที่เธอใฝ่หา "เล่นผัวเมีย" ถ้าสิ่งที่มันทำกับเธอเรียกว่าการเล่นผัวเมีย นั้นมันก็เหมือนกับที่เตี่ยทำกับแม่และแม่ก็ต้องอยู่ในอำนาจของเตี่ยไปตลอดกาล
เธอไม่ต้องการเป็นเหมือนแม่ เธอไม่อยากให้ไอ้ยอดคนงานเรือน้ำแข็งที่มักจะแอบมองเธออยู่เสมอมามีอำนาจเหนือเธอทุกทาง เธอไม่อยากเล่นผัวเมียกับมัน แต่จะทำยังไงได้เพราะในเวลานี้มันก็เหมือนจะกุมอำนาจไปทั่วทั้งร่างกายของเธอเสียแล้ว จะดิ้นรนขัดขืนก็ไม่ได้ จะร้องเรียกให้ใครมาช่วยก็มีแต่จะอายเขาและนั่นจะเป็นการตีกลองร้องป่าวประกาศว่ามันเล่นผัวเมียกับเธอสำเร็จลุล่วงไปแล้ว
เหมยกุ้ยหมดปัญญาจะคิดค้นหาทางเมื่อร่างกายพร้อมจะให้มันแตะต้องและกุหลาบดอกงามของเธอก็อ้าออกจนสุดไม่ฟังเสียงทัดทานร่ำร้องจากในหัวใจเธอเลยสักนิด
"น้องกุหลาบจ๋า... พี่ยอดจะทำให้น้องกุหลาบมีความสุขที่สุด"
ยอดจ่อลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของมันไปที่ดอกกุหลาบแสนจะบอบบาง ผิวขาวราวหยวกกล้วยตัดกับความมืดมิดของมันสร้างความตื่นตัวมากกว่าครั้งไหนที่เคยได้ลิ้มลองรสชาติหญิง
ปลายหัวถูไถพยายามจะยัดเยียดความเป็นผัวให้กับกุหลาบดอกงามของเรือเ**กเร่ เรือขายเกลือที่นานทีจะผ่านมาสักครั้งและทุกครั้งมันก็เห็นความเติบโตของดอกไม้งามตั้งแต่เป็นดอกตูมเห็นหัวนมเป็นไตเพียงนิด จนกลายมาเป็นดอกบัวคู่งามขนาดเกินตัว ดอกไม้งามที่มันเฝ้าหมายปองเติบโตเป็นกุหลาบดอกงามที่พร้อมจะเบ่งบานรับแมลงตัวผู้ทั้งหลายแหล่มาชอนชิมน้ำหวานและมันก็มีวาสนาเป็นแมลงตัวนั้น
ยอดกระหยิ่มยิ้มเพราะไม่ใช่เพียงคืนนี้เท่านั้นที่มันมาซุ่มแช่น้ำเกาะเสาบันไดรอคอยเวลากุหลาบดอกงามมาลงเล่นน้ำ หลายคืนที่มันต้องรอจังหวะปลอดคน เฝ้ารอด้วยความหวังว่าต้องมีสักคืนที่โอกาสและจังหวะเป็นใจ จนได้ยินสองแม่ลูกพูดจากันเมื่อครู่จึงรู้ว่าเ**กย้งไม่อยู่เรือ ประกอบกับคืนนี้เป็นคืนเดือนมืด แมลงตัวผู้อย่างมันที่หมายปองดอกไม้งามมานานก็ควรจะได้ชอนชิมน้ำหวานเสียทีไม่ใช่เหรอ และมันก็รู้แล้วว่าหยาดน้ำหวานที่ส่งขับออกมาจากเรือนร่างอวบอิ่มงดงามราวกับนางไม้นั้น ช่างหอมและหวานจนมันต้องกลืนกินอย่างคนตะกละตะกลาม
"พี่ยอด! พี่ทำอะไรฉัน! ฉันเจ็บนะ! ไม่นะ! ฉันเจ็บ!"
"ชู่ววว... อย่าเสียงดังไปน้องกุหลาบ ทนเจ็บนิดเดียวเท่านั้น แป๊บเดียวน้องกุหลาบจะมันจนไม่อยากให้พี่ยอดเอาออกนะจ๊ะ ทนแป๊บเดียวนะจ๊ะ"
ยอดพยายามปลอบประโลมเพราะลูกชายของมันที่มีขนาดเท่ากับข้อมือของเธอไม่สามารถแทรกเข้าไปในโพรงกุหลาบแสนสวยแม้แต่เพียงปลายหัว เพราะอย่างนี้มันจึงต้องเล้าโลมเธออยู่นาน เพราะขนาดของมันเรียกว่า "แม้แต่กะหรี่ยังต้องส่ายหน้าหนีและคืนเงิน" แต่ถ้าได้โดนสักทีก็ติดใจกันทุกราย หรืออาจเรียกว่าขนาดอย่างมัน "แม่ม่ายสลบคาเตียง" ด้วยความอ่อนเพลีย แล้วดอกไม้ที่ไม่เคยถูกแมลงตัวใดชอนชิมอย่างเธอจะทนไหวเหรอ หรือหากจะเอาให้ได้ก็คงต้องเจ็บปวดกันบ้าง
"ไม่... พี่ยอดอย่านะ! ฉันเจ็บ! อย่า!"
"ทนนิดเดียวนะน้อง นิดเดียวเท่านั้น"
"ไม่นะ! ไม่! กรี๊ดดดดด..."
เหมยกุ้ยขืนตัวหนีเพราะความเจ็บปวดที่ไอ้ยอดชำแรกกุหลาบดอกงามของเธอให้แยกออกจากกัน ความเจ็บปวดที่มีมากทำให้อารมณ์กระเจิงเพราะมือไม้ของมันขาดผึง ในยามนี้เธอต้องการไปให้พ้นจากตัวมันให้มากที่สุด เธอจะไม่ยอมให้ความน่ากลัวที่ขยับเขยื้อนได้ของมันรุกล้ำดอกกุหลาบของเธอให้มากไปกว่านี้เพราะเท่านี้ก็เจ็บเสียจนเหมือนเนื้อตัวจะฉีกออกจากกัน
ยอดพยายามจับยึดร่างอวบอิ่มเข้าหาตัว ยังไงเสียวันนี้มันก็ต้องได้กุหลาบดอกงามเป็นเมียให้ได้ เพราะหากพลาดจากคืนนี้ไปคงไม่มีโอกาสอีกแน่ แต่ความคับแน่นบวกกับแรงขัดขืนทำให้ลูกชายของมันเดินทางได้ไม่ง่ายเลย ต้องรอคอยให้ดอกหลาบดอกงามผลิตน้ำหวานออกมาชโลมหัวลูกชายตัวโตของมันให้มากกว่านี้ แต่มันคงไม่ทันกาลเมื่อกุหลาบดอกงามกรีดร้องและใครบางคนผ่านเข้ามา
"กรี๊ด! ไม่นะ! ไม่!"
"เฮ้ย! ทำอะไรน่ะ รังแกผู้หญิงเหรอวะ!"
เสียงเอะอะดังมาจากด้านบนตลิ่งพร้อมฝีเท้าหลายคู่กำลังวิ่งตรงมาทางนี้ ไอ้ยอดตาเหลือกรีบกระโจนลงคลองจนน้ำแตกซ่านปล่อยเรือนร่างขาวผ่องนอนหายใจรวยระรินอยู่บนขั้นบันไดปริ่มน้ำ
เสียงร้องอย่างตื่นตระหนกของหญิงสาวทำให้ "สน" ลูกชายเจ้าของตลาดและเหล่าลูกน้องที่เพิ่งกลับจากการทำธุระในเมืองรีบวิ่งมาที่ท่าน้ำ เพราะสัญชาตญาณผู้ชายบอกว่าต้องมีเหตุร้ายเกิดขึ้นอย่างแน่นอนและเหตุการณ์ร้ายๆ ที่เห็นได้เพียงความสลัวก็เป็นจริง เมื่อใครคนหนึ่งกระโดดลงน้ำพร้อมกับเสียงจ้วงว่ายอย่างเร็วรี่
"เฮ้ย! พวกมึงตามมันไปเร็ว! กูจะลงไปดูผู้หญิง"
สนตะโกนบอกลูกน้องก่อนจะรีบลงไปที่ท่าน้ำและทันใดที่ไฟฉายสาดส่องสิ่งที่เห็นก็ทำให้เขาถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูกไปชั่วครู่
ทุกสิ่งรอบตัวดูราวจะหยุดนิ่งเขาไม่ได้ยินเสียงลูกน้องกระโจนลงน้ำ เขาไม่ได้ยินเสียงร้องบอกว่ามันหนีไปได้ เพราะสิ่งที่ลวงล่อสายตามันคือความงดงามอย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลยในชีวิต
"เอ่อ.. เดี๋ยวครับ"
สนรีบปิดไฟฉายพร้อมเสื้อเชิ้ตของนอกราคาแพงถูกถอดออกจากร่างแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อแห่งบุรุษเพศในทันที ก่อนจะห่มคลุมเรือนร่างที่เปล่าเปลือยและงดงามไม่ต่างจากนางฟ้าเมื่อเห็นว่าเธอขยับกายและพยายามปกปิดเรือนร่างที่เขาใช้เวลาเพียงพริบตาก็สำรวจตรวจตราจนหมดสิ้น
"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ เจ็บตรงไหน เอ่อ... มันรังแกคุณตรงไหนบ้าง" น้ำเสียงสุภาพเอ่ยถามไม่อยากคาดเดาสิ่งที่เห็นได้จากสายตา เธอที่เปล่าเปลือยไปทั้งร่างจะถูกมันทำอะไรไปบ้างแล้ว
- ผู้เขียน
