สาบกุหลาบ ตอนที่ 14
1118 คำ
ตอนที่ 14
เหมยฮัวลูบหลังลูบไหล่ลูกสาวด้วยความรัก สิ่งที่เธอสอนสั่งลูกสาวนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำที่สุด เป็นสะใภ้หัวใจอยู่ที่ทำให้แม่ผัวรักให้ได้ และเธอก็หวังว่าความอ่อนหวานบวกกับเก่งงานบ้านงานเรือนจะทำให้คุณนายเจ้าของตลาดรักและเอ็นดูเหมยกุ้ยไม่ต่างไปจากคุณสน ที่เธอมองเห็นได้ชัดเจนว่าทั้งรักและหลงเหมยกุ้ยเอามากๆ แต่สิ่งที่กังวลก็คือสิ่งที่ได้ยินมาจากพวกแม่ค้าเมื่อช่วงเช้าเสียมากกว่า
“แกเห็นมั้ยคุณสนน่ะติดลูกของเ**กย้งแจเชียว เช้าถึงเย็นถึง แถมค่ำๆ ก็ถึงเรืออีกนะแก อิอิ..”
“ก็เออน่ะสิ แต่ข้าจะดูสิว่าคุณนายท่านจะว่ายังไง ที่จู่ๆ ก็ได้ลูกสะใภ้โดยไม่ได้นัดหมาย”
“จะว่าไง ข้าว่าได้มีแตกมีหักบ้างล่ะงานนี้ ก็คุณนายน่ะหวงลูกชายยังกับอะไรดี ไม่งั้นป่านนี้คุณสนได้เมียเป็นเข่งแล้วมั้ง ดูหน้าตาสิรูปหล่อราวพระเอกลิเก”
ถึงแม้ว่าคุณนายเจ้าของตลาดจะใจดีต่อชาวบ้านร้านตลาดไปทั่ว แต่ไอ้เรื่องหวงลูกชายก็เป็นอีกกิตติศัพท์หนึ่งที่ทำให้ไม่มีใครกล้าเฉียดใกล้คุณสน และที่เหมยกุ้ยทำอยู่นี้มันยิ่งว่าคำว่าเฉียดใกล้ไปอีกมากโข
จากเช้าเป็นสาย จากสายเป็นบ่าย และจากบ่ายเป็นเย็นย่ำจนเกือบจะค่ำ ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของคุณสน เหมยกุ้ยที่เฝ้ารอด้วยความกระสับกระส่ายเริ่มอ่อนล้าลง ใบหน้างดงามมองเหม่อออกไปยังระเบียงหลังบ้านที่มองเห็นทุ่งนากำลังออกรวงเขียวขจีสุดลูกหูลูกตา
ดวงตาสวยหวานแต่แห้งแล้งนักในยามนี้ฉายแววเจ็บปวดและความผิดหวังมากมายจวบจนเส้นแสงสีส้มเริ่มปรากฏและนกกาพากันบินว่อนกลับรัง เรือนร่างอวบอิ่มงดงามจึงลุกขึ้นยืนเพื่อไปในสถานที่ที่เธอต้องไปรอเขาทุกวัน ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าในค่ำคืนนี้เรือนหอเรือรักจะได้ทำหน้าที่หรือเปล่า
หูเงี่ยฟังเสียงฝีเท้าคนขึ้นเรือและเสียงที่ได้ยินซ้ำก็ทำให้ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้ม และเสียงเดินใกล้เข้ามาทำให้เหมยกุ้ยลุกขึ้นนั่งทั้งที่ดวงตายังบอบช้ำเพราะรอยน้ำตา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เตี่ยกับแม่ได้เห็นจึงหลบมาร้องไห้เงียบๆ อยู่ในเรือ และเพราะคาดคิดว่าคุณสนจะต้องมาหาเธอเช่นทุกค่ำคืนอย่างแน่นอน ที่เขาไม่มาอาจเพราะกำลังติดธุระบางอย่างจึงปลีกตัวมาไม่ได้ ความคิดวกวนหาทางแก้ต่างให้กับเขา ที่เขาผิดนัดกับเธอก็เพราะเขามีธุระจริงๆ
“พี่สน..”
ดวงตาสวยหวานเบิกกว้างด้วยความตกใจเพราะแสงสลัวจากตะเกียงทำให้มองเห็นคนที่เข้ามา แม้ตั้งใจจะกรีดร้องแต่ก็ไม่ทันเมื่อคนตัวใหญ่กว่าเธออยู่มากถลาเข้ามาคว้าหมับที่ริมฝีปากอย่างรวดเร็ว
เหมยกุ้ยพยายามดิ้นรนพาตัวเองให้พ้นจากร่างสูงใหญ่ที่ทาบทับลงมาแต่ก็ไม่สามารถทำได้ ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนเพียงใดร่างที่อยู่ด้านบนก็ดูเหมือนว่าจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดและกลับสร้างความรู้สึกแปลกๆ แทรกซึมไปทั่วเนื้อตัวของเธอแทน เมื่อความใหญ่โตที่เธอรู้ว่าคงใหญ่กว่าคุณสนอยู่มากกำลังเสียดแทงอยู่ที่หน้าขาราวกับว่ามันมีชีวิต รวมทั้งกลิ่นเหงื่อ กลิ่นคราบไคลที่ทำให้เธอหวนคิดถึงเรื่องราวของค่ำคืนนั้น ในยามที่ผีพรายตัวผู้กำลังสอนเธอเล่นผัวเมียครั้งแรกในชีวิต
“น้องกุหลาบ พี่ยอดคิดถึงน้องกุหลาบเหลือเกิน อดใจไม่ไหวเลยต้องแอบมาหา พี่ยอดเฝ้าแอบมองน้องกุหลาบกับ.. คุณสนมาเอากันทุกคืนทุกวัน หวังแค่เพียงสักวันหนึ่งพี่ยอดจะมีโอกาสอีกครั้ง” ไอ้ยอดพร่ำพูดขณะฝ่ามือ ต้นขา จมูกและปากของมันต่างแย่งกันทำหน้าที่ไม่น้อยหน้า
“อื้อ.. พี่ยอด พี่ยอดปล่อยฉันก่อนนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะไม่ดี”
เสียงหวานสั่นพร่าเพราะการปลุกเร้าของไอ้ยอดมันไม่เป็นรองคุณสนเลยสักนิด มันอาจดีกว่าด้วยซ้ำเพราะความดิบเถื่อนของกายแกร่งและจากคำพูดโพล่งๆ ของมันกระตุ้นเนื้อตัวเธอให้สั่นไหวจนระงับไม่อยู่
“ใครจะมาเห็นกันล่ะ ไม่มีใครกล้ามาแถวนี้หรอกเพราะลูกน้องไอ้คุณสนคุมอยู่ และคืนนี้พวกมันก็คงจะไม่มา”
“ทำไมล่ะจ๊ะ”
“ก็ลูกพี่ของมันไม่มายังไงล่ะ”
“พี่ยอดรู้ได้ยังไง”
อารมณ์หวามหายวับไปกับตาเมื่อยอดพูดความนัยบางอย่าง เหมยกุ้ยประคองใบหน้าของยอดให้มองเธอ เพราะไอ้ยอดเหมือนไม่ใส่ใจที่จะพูดกับเธอสักนิด มือไม้ของมันกำลังสั่งให้เธอลืมทุกสิ่งแม้แต่คำพูดของตัวเอง แต่เธอจะไม่เป็นอย่างนั้น เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าสิ่งที่ยอดพูดหมายความว่ายังไงและต้องรู้ให้ได้เดี๋ยวนี้
“ก็ที่บ้านคุณสนน่ะมีงานเลี้ยง”
“งานเลี้ยงอะไรหรือจ๊ะ” แววหวานสั่นไหวรอคอยคำตอบ
“งานเลี้ยงต้อนรับ... คู่หมั้นของคุณสน ที่คุณนายพามาจากเชียงใหม่ด้วยกันและคงจะตบแต่งกันในไม่ช้านี้ด้วย เห็นแม่ครัวบ้านคุณนายบอกว่า คุณคนสวยเรียนจบมาจากเมืองนอกพ่อเป็นเจ้าของตลาดที่เชียงใหม่เหมือนกันกับคุณนายเสียด้วย”
หัวสมองหยุดสั่งการไปตั้งแต่ได้ยินคำว่า “คู่หมั้นของคุณสน” นอกนั้นไม่ว่าไอ้ยอดจะพูดอะไรเธอก็ไม่ได้ยินอีกแล้ว น้ำตามากมายพรั่งพรูออกมาไม่ขาดสายแต่กลับไม่มีเสียงสะอื้นไห้ให้ได้ยิน
ไอ้ยอดเฝ้ามองดอกไม้แสนสวยใต้ร่างของมัน กุหลาบดอกงามนี้แม้จะถูกไอ้คุณสนชอนไชไปเสียแล้วแต่มันก็รู้ว่าความหอมหวานและความงดงามยังไม่จากไปไหน เพราะน้ำนวลที่ได้รับอยู่ทุกวันทำให้เหมยกุ้ยดูสวยงามยิ่งขึ้นทุกวัน และกลิ่นกายแสนจะบริสุทธิ์ที่มันเคยได้สูดดมเป็นคนแรกนั้นก็เปลี่ยนเป็นกลิ่นพิศวาสที่มันอยากจะพาตัวเองสอดใส่เข้าไปในดงกุหลาบแสนสวยนี้โดยเร็ว
“พี่ยอดจะทำให้น้องกุหลาบมีความสุขที่สุด จะไม่ทำให้น้องกุหลาบต้องเสียใจเหมือนไอ้คุณสน พี่ยอดสัญญา”
- ผู้เขียน
