เจตนิพนธ์เหลือบมอง เห็นสีหน้าแววตาอีกฝ่าย ทำเอาตกใจไม่น้อยเลย
“เป็นอะไรไปครับพิน” เขาเอ่ยถาม
“พี่เจตคะ แบบนี้มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะ ที่ให้น้องสาวพี่มาอยู่ร่วมบ้านด้วย ขนาดพินเป็นแฟนยังไม่เคยนอนค้างบ้านพี่เจตเลยนะคะ!” พินนรินทร์ขึ้นเสียงสูง ทำเอาคนในร้านเริ่มหันมาสนใจ
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน “ทำไมหยาจะอยู่กับพี่ไม่ได้ ในเมื่อหยาเป็นลูกสาวคุณลุงของพี่”
“แต่มายาเป็นผู้หญิง พี่เจตเป็นผู้ชายนะคะ!”
คนฟังชะงัก สีหน้าเครียดขึ้น หมายความว่ายังไง ถึงได้พูดจาแบบนี้ออกมา
“พิน! เห็นพี่เป็นคนแบบไหน พูดขนาดนี้ เหมือนดูถูกพี่กับหยาเลยนะครับ”
พินนรินทร์นิ่งงัน สบตาคนรัก สีหน้าเผือดลงในทันใด มือบางกำแน่น ร่างกายสั่นขึ้นมา ช้อนสายตามองผู้หญิงอีกคน ที่นั่งไม่รู้ร้อนหนาว ตักอาหารเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนต้องการประกาศสงคราม ยัยนี่ต้องการอะไรกันแน่!
“พินขอโทษค่ะ พินก็แค่...” มันพูดไม่ออก เหมือนมีก้อนจ
