ตอนที่ 7 นายหญิง

1280 คำ

หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา สวมกระโปรงสั้นคลุมเขาสีน้ำตาลอ่อนเข้ากับเสื้อสูทตัวนอก ดึงดูดความสนใจของวิทยาไม่น้อย เขามองเธอชงกาแฟด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล คิดว่าสาวน้อยคนนี้ถ้าไม่ใช้นักศึกษาฝึกงานก็คงเป็นพนักงานใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานวันแรก “น้องเพิ่งมาใหม่เหรอครับ พี่ไม่เคยเห็นหน้า แต่แปลกนะครับเหมือนเราคุ้นเคยกันมาก่อน” เขาตัดสินใจถามออกมา แสดงความสนใจต่อเธออย่างเปิดเผย พรพันวาไม่อยากให้ความหวังและไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดนาน จึงรีบตอบออกไปพร้อมกับรอยยิ้มที่อ่อนหวาน “ค่ะ ตามสามีมาทำงานวันแรก” “สามี... พี่ขอโทษครับ เกือบจีบคนมีเจ้าของแล้ว” เขาพูดด้วยความเสียดาย พร้อมกับเอามือลูบหลังหัวแก้เก้อที่ทำอะไรน่าอายออกไป “ขอตัวก่อนนะคะ” พรพันวาไม่ถือสา และไม่อยากเสวนาด้วยให้มากความ เธอรีบถือแก้วกาแฟของตนเดินออกจากห้องครัวไป พอเดินสวนกับแม่บ้านวัยกลางคนก็ถูกเรียกเอาไว้ก่อน “หนูๆ หย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม