ตอนที่ 8
“สวัสดีครับ ท่านทวีป” เสียงของชายหนุ่มที่แทรกเข้ามาทำให้จิราพิมนตร์รู้สึกแปลกใจ และไม่คิดว่าเขาจะมางานนี้ด้วย แต่เขามากับใครกันเป็นผู้ชายอีกคนรูปร่างท้วมและแต่งตัวภูมิฐาน ณัฐกานต์รีบกระซิบบอกเพื่อนว่าเขาคือเจษฏาพี่ชายของเจตนิพัทธ์ มีธุรกิจโรงแรมเหมือนกับท่านทวีป
“สุขสันต์วันเกิดครับท่าน” เมื่อพี่ชายพูดจบผู้เป็นน้องก็วางกล่องของขวัญเอาไว้ตรงหน้าของชายสูงวัย
“มากับใครล่ะ คุณเจษฎา”
“อ๋อ นี่น้องชายผมเองครับ เพิ่งมาจากเมืองนอก พอดีคุณพ่อส่งมาช่วยงานที่โรงแรมครับ” เจตนิพัทธ์ยกมือไหว้รัฐมนตรีทวีป
“อื้ม คุณพ่อสบายดีนะ”
“สบายดีครับ”
จิรพิมนต์จำต้องปรับสีหน้าของตนเองให้เป็นปกติที่สุดเพื่อไม่ให้ใครจับได้โดยเฉพาะฉายดนัย เจตนิพัธน์ที่อยู่ในชุดสูทเสื้อนอกแยกจากกัน เผยให้เสื้อเชิ้ตตัวในที่ปลดกระดุมสองลงมาสองเม็ดยิ่งทำให้รูปร่างสูงดูเด่นขึ้นไปอีก หากไม่รวมใบหน้าคมเข้มจนดูเกือบดุของเขา เพื่อนสาวของเธอต่างยกมือไหว้รวมไปถึงนภัสสรที่แอบชอบเจตนิพัทธ์ตั้งแต่แรกเห็นในคืนนั้น เธอก็เอ่ยทักทายเขาเช่นกัน
“เชิญนั่งค่ะ คุณเจ คุณเจต” สองหนุ่มได้ฟังดังนั้นจึงมองหญิงสาวช้า ๆ เขากวาดตาไปทั่วร่างโปรงบางที่อยู่ในชุดแซคสีแดงเพลิงของนภัสสรก่อนจะพลางนึกในใจ แต่แล้วด้วยมารยาททางสังคม ชายหนุ่มจึงกล่าวออกไป
“ขอบคุณครับ” เจตนิพัทธ์เอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบ นภัสสรที่เห็นเจตนิพัทธ์ใกล้ ๆ อีกครั้งก็รู้สึกตกหลุมรักในทันทีจนไม่กล้าออกตัวว่าเธอเป็นอะไรกับฉายดนัยทั้ง ๆ ที่เจตนิพัทธ์ก็รู้อยู่แล้วเพราะจำได้ว่าเธอคือคนข้างกายของฉายดนัยในคืนวันนั้น แต่วันนี้นภัสสรพาเพื่อนสาวมาด้วยหลายคน และทุกคนก็มารุมล้อมเจตนิพันธ์ จนณัฐกานต์เริ่มรู้สึกหมั่นไส้
“ที่โรงแรมของพี่เจต ยังรับพนักงานอยู่มั้ยค่ะ พอดีว่าติ๊กกี๋ กับเพื่อน ๆ ยังหาที่ทำงานไม่ได้เลย”
“ก็ว่างอยู่นะครับ ที่โรงแรมยังมีตำแหน่งว่าง ๆ อยู่หลายแผนกเลย แล้วคุณติ๊กกี๋กับเพื่อน ๆ เรียนจบสายไหนมาล่ะครับ”
“เป็นพวกบริหารธุรกิจค่ะ”
“อ๋อ ได้ครับ ไปติดต่อที่ฝ่ายบุคคลได้เลย” เจตนิพัทธ์รีบบอกปัดหากพวกเธอจะใช้เส้นสายโดยอ้างชื่อของเขา
“ขอบคุณค่ะพี่เจต..จะดื่มอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวติ๊กกี๋ไปหยิบมาให้” เพื่อน ๆ ของเธอหลายคนต่างหมั่นไส้ยัยติ๊กกี๋ที่คอยเอาใจเจตนิพัทธ์จนออกหน้าออกตา โดยเฉพาะนภัสสรที่กำลังกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกอยู่ตอนนี้ จะไปนั่งกับฉายดนัยก็ไม่กล้า เพราะเธอไม่ใช่คู่หมั้น จะจีบเจตนิพัทธ์อย่างออกหน้าออกตาก็กลัวฉายดนัยหึง
พนักงานที่ร้านเบเกอรี่ของจิรพิมนต์นำอาหารอย่างแรกเข้ามาเสิร์ฟหลังจากที่ท่านรัฐมนตรีทวีปเป่าเค้กเสร็จเรียบร้อย
จิราพิมนตร์ย้ายไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองโดยมีเจตนิพันธ์ลุกตามไปนั่งด้วย ก่อนที่เขาจะเดินไปถึงก่อนและเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง แต่การกระทำของเขานั้นก็อยู่ในสายตาของมารดาเธอตลอด
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวกล่าวขอบคุณเบา ๆ ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะเดียวกันกับเพื่อนสาว
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” เจตนิพัทธ์เอ่ยขึ้น
“เชิญค่ะคุณเจต” ณัฐกานต์รีบตอบแทนเพื่อนของเธอ
เพื่อน ๆ และรุ่นน้องของนภัสสรเสียดายที่เจตนิพัทธ์ย้ายไปนั่งโต๊ะเดียวกันกับจิรพิมนต์และณัฐกานต์ผู้หญิงในงานไม่คิดว่าเขาจะมางานนี้ แต่เมื่อได้เห็นเขาปรากฏตัวขึ้นทุกคนก็ต่างพากันเพื่อแย่งจีบเขามาเป็นแฟนให้ได้ถึงแม้จะต้องเอาตัวเข้าแลกก็ตาม
เพราะใครที่ได้เป็นภรรยาของเจตนิพัทธ์นั้นชาตินี้แทบจะไม่ต้องทำอะไร แต่ดูเหมือนว่าเจตนิพัทธ์จะสนใจแค่จิรพิมนต์เสียมากกว่า จนสาว ๆ ในงานหลายคนต่างพากันอิจฉาทั้งที่พวกตนเป็นถึงนางแบบไฮโซที่เหมาะสมกับเขาทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา ฐานะ หรือว่าชาติตระกูล