ฉันเงียบไป สัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิต ใจฉันร้อนเป็นไฟ อยากจะพุ่งเข้าไปตะกรุยหน้าอีบอสให้มันจบๆ แต่เพราะฉันน่ะเกลียดความพ่ายแพ้ที่สุด ฉันเลยพยายามดึงอารมณ์ตัวเองกลับมาในจุดปกติ
รอยยิ้มฝืนๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉัน แต่มันเสแสร้งได้ดีจนบอสกลืนน้ำลาย ฉันเอื้อมมือไปเชคแฮนด์กับน้องจีจี้แฟนคนใหม่ของมัน
“พี่ชื่อเบสท์ ไม่ได้เป็นแฟนเก่า แต่เป็นแฟนอีกคนเพราะเราไม่ได้เลิกกัน”
“...” น้องหน้าหมวยชะงักไปนิดหน่อยแล้วจ้องฉันเหมือนจะเขมือบเข้าไป
“ยินดีที่ได้รู้จัก”
ฉันตวัดหางตาไปมองคนต้นเหตุก่อนจะหุบยิ้มฝืนๆ นั่นลง
“พี่บอส” น้องจีจี้ขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยินฉันพูดแบบนั้น
บอสมองหน้าฉันเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่ฉันไม่อยากฟังมันอีกต่อไปแล้ว ฉันให้โอกาสมันมาไม่รู้กี่ครั้ง มันก็ยังพังโอกาสตัวเองได้
ทำไมวะ ฉันมันแย่มากหรือไง มันถึงได้เอาแต่ทำร้ายฉันอยู่ได้ ถ้าไม่อยากอยู่ด้วยกันแล้ว ทำไมมันไม่เลิกกับฉ
